ศาลชั้นต้นฟังข้อเท็จจริงว่าที่ดินตรงที่เกิดเหตุพร้อมรั้วไม้ไผ่และราวไผ่เป็นของนางบุญเรือง พันธ์ธรรม โดยโจทก์ยกให้ตามสัญญาประนีประนอมยอมความในคดีแพ่งหมายเลขแดงที่ 165/2519 ของศาลจังหวัดปราจีนบุรีโจทก์จึงไม่ใช่ผู้เสียหาย ไม่มีอำนาจฟ้อง พิพากษายกฟ้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า "สำหรับฎีกาข้อแรก เห็นว่าคดีแพ่งหมายเลขแดงที่ 165/2519 ของศาลจังหวัดปราจีนบุรีถึงที่สุดตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น ฉะนั้นคำพิพากษาตามยอมในคดีนั้นย่อมผูกพันโจทก์กับพวกและนางบุญเรือง พันธ์ธรรม นับตั้งแต่วันที่ได้พิพากษา กรรมสิทธิ์ในที่ดินจึงตกเป็นของนางบุญเรืองโดยผลแห่งคำพิพากษาตามยอม แม้คู่ความจะตกลงให้รอการบังคับคดีไว้ก่อนก็หามีผลเปลี่ยนแปลงคำพิพากษาดังกล่าวให้เป็นอย่างอื่นไม่ ทั้งปรากฏว่าที่คู่ความตกลงให้รอการบังคับคดีก็ตกลงกันหลังจากเกิดเหตุในคดีนี้แล้ว และรอการบังคับคดีเฉพาะการรื้ออาคารเท่านั้นที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่าโจทก์ไม่ใช่ผู้เสียหาย ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย"

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา เนติบัณฑิตยสภา