โจทก์ฟ้องให้จำเลยทั้งสองชำระหนี้เบิกเงินเกินบัญชีธนาคารโจทก์หากจำเลยทั้งสองไม่ชำระก็ให้บังคับจำนองที่ดินที่จำเลยที่ 1 ได้ทำสัญญาจำนองไว้เป็นประกันหนี้ดังกล่าว

จำเลยทั้งสองขาดนัดยื่นคำให้การและขาดนัดพิจารณา

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้บังคับจำเลยทั้งสองตามฟ้อง

โจทก์ยื่นคำแถลงต่อศาลชั้นต้นว่า คดีนี้โจทก์ฟ้องบังคับจำนอง โจทก์ชอบที่จะเสียค่าขึ้นศาลเพียงร้อยละหนึ่ง แต่เจ้าหน้าที่ศาลเรียกไว้ถึงร้อยละสองครึ่ง ขอให้สั่งคืนค่าขึ้นศาลส่วนที่เกินให้โจทก์

ศาลชั้นต้นสั่งว่า โจทก์จะต้องเสียค่าขึ้นศาลร้อยละสองครึ่งของทุนทรัพย์ไม่ใช่ร้อยละหนึ่ง ให้ยกคำร้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีนี้ถือได้ว่าโจทก์ฟ้องบังคับจำนองเฉพาะจำเลยที่ 1เท่านั้น ส่วนจำเลยที่ 2 ซึ่งมิใช่ผู้จำนองนั้น ต้องถือว่าโจทก์ฟ้องบังคับให้ชำระหนี้ตามสัญญาเบิกเงินเกินบัญชีโดยเฉพาะ ฉะนั้น โจทก์จึงต้องเสียค่าขึ้นศาลร้อยละสองครึ่งในส่วนที่เกี่ยวกับจำเลยที่ 2 ตามตาราง 1 ข้อ (1)(ก) ท้ายประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งศาลล่างทั้งสองไม่คืนค่าขึ้นศาลให้โจทก์ชอบแล้ว

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา