ศาลแพ่งศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยซื้อสินค้าโจทก์โดยนายบิลฮาวเซอรเป็นตัวแทนจำเลย ราคาสินค้ายังค้างชำระอยู่อีกรวมเงิน ๒๔๖ บาท พิพากษาให้จำเลยใช้

จำเลยทูลเกล้า ฯ ถวายฎีกาในข้อกฎหมายว่าตามประมวลแพ่ง ม.๔๕๖ สัญญาซื้อขายสังหาริมทรัพย์มีราคาตั้งแต่ ๕๐๐ บาทขึ้นไปต้องทำเป็นหนังสือแลตามมาตรา ๗๙๘ การตั้งตัวจึงต้องมีหลักฐานเป็นหนังสือ

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า สัญญาซื้อขายทำกับในระวางใช้กฎหมายเก่า ให้ชำระหนี้กันบางส่วน เมื่อใช้ประมวลแพ่งบรรพ ๓ ฉะบับก่อน กฎหมายที่กล่าวนั้นไม่มีบทบัญญัติว่าการตั้งตัวแทนในการซื้อขายสังหาริมทรัพย์ราคาตั้งแต่ ๕๐๐ บาทต้องมีหลักฐานเป็นหนังสือดังจำเลยกล่าว เมื่อเป็นเช่นนี้จะใช้กฎหมายใดบังคับคดี ศาลฎีกาเห็นว่า จึงอยู่พระราชบัญญัติหรือกฎหมายใดถูกยกเลิกแล้วถือว่าไม่มีอยู่ เว้นแต่จะมีกล่าวความไว้เป็นอย่างอื่นหรือเกี่ยวกับกิจการที่ได้ทำไปสำเร็จผลตามกฎหมายที่ได้ถูกยกเลิกนั้นแล้ว ถ้าไม่มีข้อความกล่าวไว้ในกฎหมายใหม่ที่ยกเลิกกฎหมายเก่าแสดงความมุ่งหมายของกฎหมายใหม่เป็นอย่างอื่นแล้วการยกเลิกกฎหมายเก่าย่อมไม่กระทบกระทั่งถึงผลบังคับตามกฎหมายเก่าที่ได้เกิดที่ขึ้นแล้ว และย่อมไม่กะทบกะทั่งถึงสิทธิ อำนาจ หนี้สินความรับผิดชอบใด ๆ ซึ่งได้มาเกิดขึ้นหรือเป็นไปตามกฎหมายเท่านั้น ฉะนั้นจึงต้องใช้กฎหมายเก่าเป็นบทบังคับคดีว่าการตั้งตัวแทนในนิติกรรมเรื่องนี้หาจำเป็นต้องทำเป็นหนังสือไม่ แม้จะตั้งด้วยความยินยอมอย่างหนึ่งอย่างใดก็สมบูรณ์ เมื่อศาลเดิมฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยได้ทำนิติกรรมกับโจทก์ในทางนายนิลฮาวเชอร์เป็นตัวแทนจริงแล้ว ข้อเท็จจริงนี้เป้นอันยุตติ ศาลฎีกายกขึ้นวินิจฉัยไม่ได้ จึงพิพากษายืนตามศาลล่าง

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา