โจทก์ฟ้องว่า จำเลยเผาฟืนในเตาเพื่อเคี่ยวนมสดให้เป็นนมข้นเตามีปล่องทะลุข้างฝาแล้วไปทะลุหลังคาห้องแถว แต่ปล่องหักคงเหลือเพียงใต้หลังคา มีลักษณะน่ากลัวอันตรายแก่คนและห้องแถว และได้เกิดอันตรายแก่ห้องแถว โดยเปลวไฟ ลูกไฟออกไปตามปล่องไหม้หลังคาห้องแถวคิดเป็นเงิน 20 บาท ขอให้ลงโทษตามกฎหมายอาญา มาตรา 186, 187

จำเลยรับสารภาพว่า ได้ทำให้เพลิงไหม้จริงด้วย ความประมาทเลินเล่อ

ศาลชั้นต้นลงโทษตามกฎหมายอาญา มาตรา 187, 59

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่า การกระทำของจำเลยยังไม่เข้าลักษณะอันน่ากลัวจะเป็นอันตรายแก่คนหรือทรัพย์สินของผู้อื่นเพราะไม้ชายคาอยู่ใต้สังกระสี ฝาที่อยู่ใกล้เตาไฟก็ทำด้วยสังกะสีจำเลยมีผิดเพียงฐานประมาทตามกฎหมายอาญา มาตรา 201 แต่โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานจุดเผาทรัพย์อันมีลักษณะน่ากลัวอันตรายโจทก์ไม่ได้กล่าวถึงการประมาทและไม่ได้อ้างกฎหมายเรื่องการประมาทฉะนั้นแม้ได้ความว่า จำเลยกระทำโดยประมาทก็ลงโทษจำเลยไม่ได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 192 และฎีกาที่ 574/2483

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาพิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา