โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกับพวกที่หลบหนี ได้บังอาจร่วมกันฆ่านายวีระ จันทร์สอน โดยจำเลยกับพวกร่วมกันใช้ปืนเป็นอาวุธ ยิงทำร้ายนายวีระ จันทร์สอน โดยเจตนาฆ่า นายวีระ จันทร์สอน ได้ถึงแก่ความตายในขณะเกิดเหตุนั้นเอง ขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288, 83

จำเลยให้การรับสารภาพตามฟ้อง โจทก์นำสืบพยานประกอบคำรับสารภาพจำเลยอ้างตนเองเข้าเบิกความเป็นพยาน โดยมิได้ขอให้การใหม่แต่อย่างใด ว่าจำเลยไม่ได้กระทำผิดดังฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288 ให้วางโทษจำคุก 15 ปี คำให้การของจำเลยมีลักษณะเป็นทำนองที่ให้ความสะดวกในการพิจารณาของศาลอยู่บ้าง นับเป็นเหตุบรรเทาโทษตามมาตรา 78 จึงลดโทษให้หนึ่งในสาม คงจำคุกจำเลย 10 ปี

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้ยกฟ้องโจทก์

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาตรวจสำนวนประชุมปรึกษาแล้วเห็นพ้องกับคำวินิจฉัยของศาลชั้นต้น สำหรับข้อสมคบกันยิงผู้ตายนั้น เห็นว่า ผู้ตายเป็นหลานของนายทองปานพยานโจทก์ ก่อนเกิดเหตุนางทองปานกับสามีไปทวงหนี้จากสามีจำเลย เกิดทะเลาะกันจนเกือบต่อสู้กัน ผู้ตายเข้าห้าม และว่าให้ไปพูดกับสามีจำเลย เมื่อไปพูดกันก็ทะเลาะกันอีก จำเลยเข้าห้ามไว้เมื่อผู้ตายกลับบ้านแล้ว หลังจากนั้น 1 ชั่วโมง จำเลยกับสามีและชายอีกคนหนึ่งมาร้องถามหาผู้ตาย ครั้นผู้ตายซึ่งขณะนั้นนุ่งโสร่งไม่ใส่เสื้อเดินออกมา ชายคนที่มากับจำเลยถามว่า "คนไหนชื่อระ" จำเลยก็ชี้มือไปที่ผู้ตายและพูดว่า "คนที่ไม่ได้ใส่เสื้อ" ชายคนนั้นก็ยิงผู้ตายทันที แล้วจำเลยกับพวกดังกล่าวก็วิ่งหนีไปทางเดียวกันนั้น ฟังได้ว่าจำเลยได้ร่วมกระทำผิดด้วยกันกับชายผู้นั้น ฐานฆ่าผู้อื่นตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 83

พิพากษากลับคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ให้บังคับคดีไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา