โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกับพวกซึ่งเป็นเจ้าพนักงานตำรวจได้ร่วมกันจับนายสมศักดิ์ในความผิดฐานพาอาวุธปืนติดตัวไปในเมือง หมู่บ้าน และทางสาธารณะ แล้วจำเลยกับพวกร่วมกันเรียกเงินจากนายสมศักดิ์โดยมิชอบเพื่อไม่จับกุมตัวนายสมศักดิ์ดำเนินคดี ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 83, 149

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 149 ประกอบด้วยมาตรา 86 จำคุก 3 ปี 4 เดือน

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ภาค 3 พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ตามคำฟ้องโจทก์ฟ้องว่าจำเลยเป็นตัวการร่วมกับพลตำรวจคมกาจเรียกทรัพย์สินจากผู้เสียหายโดยมิชอบ เพื่อจะได้ไม่กระทำการตามหน้าที่ แต่ทางพิจารณาศาลเห็นว่า การกระทำของจำเลยไม่เป็นความผิดฐานเป็นตัวการ หากแต่เป็นเพียงผู้สนับสนุน ศาลจะลงโทษจำเลยฐานเป็นผู้สนับสนุนได้หรือไม่นั้น เห็นว่าที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ภาค 3 วินิจฉัยว่าการกระทำของจำเลยเป็นความผิดฐานเป็นผู้สนับสนุน ไม่เป็นความผิดฐานเป็นตัวการนั้นเป็นการวินิจฉัยคดีโดยยกตัวบทกฎหมายขึ้นมาปรับกับการกระทำของจำเลยว่าที่จำเลยได้กระทำไปนั้นเป็นความผิดฐานใดเมื่อเห็นว่าการกระทำของจำเลยเป็นเพียงการกระทำเพื่อช่วยเหลือให้พลตำรวจคมกาจกระทำความผิดตามฟ้องอันเข้าลักษณะความผิดฐานเป็นผู้สนับสนุน ไม่ถึงขั้นเป็นตัวการในความผิดนั้นศาลก็ลงโทษจำเลยฐานเป็นผู้สนับสนุนได้ กรณีเช่นนี้มิใช่ข้อเท็จจริงตามที่ปรากฏในการพิจารณาแตกต่างกับข้อเท็จจริงที่กล่าวในฟ้องตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 192

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา