โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกับพวกร่วมกันเข้าไปในบริเวณมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์แล้วลักเอาจักรยานสองล้อของผู้เสียหายไปโดยสุจริตและโดยใช้รถจักรยานสองล้อ 2 คัน เป็นพาหนะเพื่อสะดวกแก่การลักทรัพย์หรือพาทรัพย์ไป หรือเพื่อให้พ้นการจับกุม ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 335, 336 ทวิ

จำเลยทั้งสองให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยทั้งสามมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 335

โจทก์อุทธรณ์ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 336 ทวิ ด้วย

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับแก้เป็นว่าจำเลยทั้งสองมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 336 ทวิ ด้วย

จำเลยที่ 3 ฎีกาขอให้ลงโทษตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงรับฟังได้ว่า ขณะเกิดเหตุจำเลยทั้งสามกับนายรณชัยขี่รถจักรยานสองล้อ 2 คันไปยังที่จอดรถจักรยานสองล้อในบริเวณมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ แล้วร่วมกันลักจักรยานสองล้อของผู้เสียหายไปโดยใช้คีมตัดลวดตัดโซ่ที่ล่ามรถจักรยานสองล้อไว้ขาดออก นายรณชัยขี่จักรยานสองล้อของผู้เสียหายไป แล้วจำเลยทั้งสามขี่รถจักรยานสองล้อที่ขี่มาลักทรัพย์หลบหนีแต่ถูกสกัดจับไว้ได้ ปัญหาที่ต้องวินิจฉัยมีว่า จำเลยที่ 3 ได้ร่วมกับพวกลักทรัพย์โดยใช้ยานพาหนะเพื่อสะดวกแก่การกระทำผิดหรือการพาทรัพย์ไปหรือเพื่อให้พ้นการจับกุม อันเป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 336 ทวิ ด้วยหรือไม่ เห็นว่า การที่จำเลยกับพวกขี่รถจักรยานสองล้อ2 คันเข้าไปในมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์เพื่อลักรถจักรยานสองล้อของผู้เสียหายรถจักรยานสองล้อที่จำเลยใช้ขี่ไปย่อมเป็นยานพาหนะที่ให้ความสะดวกแก่จำเลยกับพวกในการกระทำผิด และหลังจากนายรณชัยนำรถจักรยานสองล้อของผู้เสียหายขี่หนีไปแล้วจำเลยได้ขี่รถจักรยานสองล้อที่ขี่มาหลบหนีไปด้วย เป็นการใช้ยานพาหนะหลบหนีไปเพื่อให้พ้นการจับกุม จึงเป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 336 ทวิ ฎีกาของจำเลยที่ 3 ฟังไม่ขึ้น

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา