ได้ความว่าเจ้าพนักงานจับไม้กระดานไม้แวง ไม้ตง ไม้กลอนและไม้เสา ซึ่งไม่มีดวงตราของเจ้าพนักงานได้จากจำเลยโจทก์จึงฟ้องว่าจำเลยตัดฟันซักลากไม้สักออกจาก++ฐานตาม พ.ร.บ.++ลักลอบซักลาก++ร.ส.๑๑๘ ข้อ ๕ ++โทษแก่จำเลยมิได้++ผิดนี้โจทก์มีหน้าที่+++สืบก่อนให้สม++.+อาญาที่ ๑๗๙/๒๔๘๑ ที่ ๑๘๒/๒๔๘๑.

ป่าโดยมิได้เสียค่าตอและค่าภาคหลวงและมิได้รับอุนญาตจากเจ้าพนักงานกับว่าไม่ของกลางไม่มีดวงตราของเจ้า

พนักงานขอให้ลงโทษตาม พ.ร.บ. ป้องกันการลักลอบซักลากไม้สัก ร.ศ. ๑๑๘ ข้อ ๒,๓,๕,

จำเลยให้การปฏิเสธตลอดข้อหา

ศาลชั้นต้นเห็นว่าตาม พ.ร.บ.ป้องกันการลักลอบซักลากไม้สัก ร.ศ. ๑๑๘ ข้อ ๕ ว่าถ้าไม้ไม่มีดวงตราตกอยู่แก้ผู้ใดให้ถือว่าผู้นั้นเป็นผู้ซักลากไม้ออกจากป่าผิดพระราชบัญญัติประเด็นตกหน้าที่จำเลย

นำสืบว่าตนได้ไม้มาโดยชอบด้วยกฏหมายแต่จำเลยนำสืบไม่สมพิพากษาปรับจำเลย ๔๖๐ บาท

ศาลอุทธรณ์เห็นว่าจะนำ พ.ร.บ.ป้องกันการลักลอบซักลากไม้สัก ร.ศ. ๑๑๘ ข้อ ๕ มาบังคับแก่เรื่องนี้ไม่ได้เพราะเป็นกรณีที่ไม้ของกลางได้เปลี่ยนสภาพไปเป็นไม้กระดานไม้แวง ไม้ตง ไม้กลอนและไม้เสาซึ่งตามธรรมดาไม่มีใครจะพึงสงวนดวงตราไว้ได้เมื่อโจทก์ฟ้องอ้างว่าจำเลยกระทำผิดดังกล่าวข้างต้นและจำเลยปฏิเสธเช่นนี้เป็นหน้าที่โจทก์จะต้องนำสืบให้สมฟ้องแต่โจทก์นำสืบไม่สมตามฟ้องพิพากษากลับให้ยกฟ้อง

โจทก์ปล่อยจำเลย

โจทย์ฏีกาว่าคดีวรตกเป็นหน้าที่จำเลยนำสืบก่อน

ศาลฎีกาเห็นว่าเมื่อปรากฎว่าไม้ของกลางไม่ใช่ไม้สักทั้งต้นคดีก็ไม่เข้าข้อสันฐานตาม พ.ร.บ. ป้องกันการลักลอบซักลากไม้สัก ร.ศ. ๑๑๘ ข้อ ๕ โจทก์มีหน้าที่ต้องนำสืบก่อนให้สมฟ้องพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา