โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้ยึดเงินของโจทก์ที่มอบให้นายสมบูรณ์นำไปเปิดบัญชีเงินฝากกับธนาคารกสิกรไทย จำกัด โดยไม่สอบสวนให้แน่ชัดว่าเงินดังกล่าวของโจทก์เป็นเงินของกลางในคดีอาญาที่นายสมบูรณ์ถูกฟ้องเป็นจำเลยหรือไม่ ซึ่งคดีดังกล่าวศาลฎีกาพิพากษาคดีถึงที่สุดให้ยกฟ้อง โดยวินิจฉัยว่าไม่ใช่เงินของธนาคารกสิกรไทยจำกัด เงินดังกล่าวจึงต้องเป็นของโจทก์ แต่จำเลยไม่ยอมคืนให้ จึงขอให้พิพากษาและบังคับ

จำเลยให้การว่า เงินที่โจทก์กล่าวในฟ้องเป็นเงินส่วนหนึ่งของเงินตามเช็คที่นายสมบูรณ์ลักไปแล้วสมคบกับพวกเบิกเงินสดจากธนาคารกสิกรไทย จำกัดเป็นเงินของกลางที่จำเลยเก็บรักษาไว้ตามหน้าที่ จำเลยไม่ต้องรับผิดต่อโจทก์ขอให้ยกฟ้อง

บริษัทธนาคารกสิกรไทย จำกัด ยื่นคำร้องว่า เงินจำนวนดังกล่าวเป็นเงินของผู้ร้อง จึงขอเข้าร่วมเป็นจำเลยร่วม ศาลชั้นต้นอนุญาต

ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า โจทก์ฟ้องหัวหน้าพนักงานสอบสวน เป็นการระบุตำแหน่งไม่ระบุตัวบุคคล ตำแหน่งราชการมิใช่บุคคลธรรมดาหรือนิติบุคคลจึงเป็นฟ้องที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย ส่วนเงินของกลางมิใช่เงินของผู้ร้องสอดพิพากษายกฟ้องและยกคำร้องสอด

ผู้ร้องสอดอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

ผู้ร้องสอดฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ที่ผู้ร้องสอดฎีกาว่า เงิน 54,000 บาทของกลางเป็นของผู้ร้องสอดนั้น พิเคราะห์แล้วเห็นว่าผู้ร้องสอดเคยเข้าเป็นโจทก์ร่วมในคดีอาญาหมายเลขแดงที่ 1080/2519 ของศาลจังหวัดลพบุรี และคดีดังกล่าวศาลฎีกาได้วินิจฉัยเกี่ยวกับเงิน 54,000 บาทของกลางไว้ชัดแจ้งว่า ข้อเท็จจริงยังฟังไม่ได้ว่าเงินของกลางเป็นเงินส่วนหนึ่งที่นางนงลักษณ์ถอนมาจากธนาคารอันเป็นการวินิจฉัยชี้ขาดว่าเงิน 54,000 บาทมิใช่เงินของผู้ร้องสอด คำพิพากษาฎีกาดังกล่าวจึงผูกพันผู้ร้องสอดซึ่งเป็นโจทก์ร่วม การพิพากษาคดีส่วนแพ่งอันเกี่ยวกับเงิน 54,000 บาทของกลางในคดีนี้ศาลจำต้องถือข้อเท็จจริงตามที่ปรากฏในคำพิพากษาคดีส่วนอาญาดังกล่าวตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 46ข้อเท็จจริงจึงต้องฟังว่า เงิน 54,000 บาทของกลางมิใช่เงินของผู้ร้องสอด

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา