โจทก์ฟ้องขอให้ศาลบังคับจำเลยชำระค่าจ้างและคืนเงินประกันแก่โจทก์

ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งว่าจำเลยทั้งสองสำนวนขาดนัดและพิจารณาชี้ขาดตัดสินคดีไปฝ่ายเดียวโดยพิพากษาให้จำเลยชำระเงินตามฟ้องแก่โจทก์

จำเลยยื่นคำร้องขอให้ศาลแรงงานกลางอนุญาตให้จำเลยยื่นคำให้การและพิจารณาคดีใหม่อ้างว่าจำเลยไม่ได้รับสำเนาคำฟ้องไม่ทราบวันนัดของศาลเพราะพนักงานเดินหมายปิดหมายเรียกจำเลยและสำเนาคำฟ้องณที่อื่นซึ่งมิใช่ภูมิลำเนาของจำเลยทั้งกรรมการผู้มีอำนาจกระทำการแทนจำเลยได้แต่เพียงผู้เดียวก็เดินทางไปต่างจังหวัดตั้งแต่วันที่25ตุลาคม2528และเดินทางกลับสำนักงานของจำเลยเมื่อวันที่7พฤศจิกายน2528พนักงานของจำเลยได้นำหมายเรียกจำเลยมามอบให้กรรมการของจำเลยแล้วแจ้งว่าได้รับหมายดังกล่าวจากผู้มีชื่อผู้เป็นเจ้าของสถานที่ที่ปิดหมายนำมามอบให้เมื่อวันที่6พฤศจิกายน2528วันที่8พฤศจิกายน2528เวลาเย็นจำเลยจึงให้ทนายความดำเนินการตรวจสอบวันจันทร์ที่11พฤศจิกายน2528จำเลยจึงทราบว่าถูกโจทก์ทั้งสองฟ้องและศาลพิพากษาคดีแล้วตั้งแต่วันที่31ตุลาคม2528จำเลยจึงมิได้มาศาลในวันนัดหากมาศาลจำเลยจะให้การและสามารถต่อสู้คดีโดยมีทางชนะได้ขอให้ศาลแรงงานกลางอนุญาตให้จำเลยให้การและพิจารณาคดีใหม่

ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งว่าจำเลยยื่นคำร้องขอให้พิจารณาใหม่เกินกำหนดเจ็ดวันเป็นการขัดต่อพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงานพ.ศ.2522มาตรา41ไม่อนุญาตให้มีการพิจารณาคดีใหม่ยกคำร้อง

จำเลยทั้งสองสำนวนอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา

ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยว่าหากข้อเท็จจริงเป็นดังที่จำเลยอ้างจำเลยย่อมไม่สามารถจะแถลงขอให้ศาลพิจารณาคดีใหม่ภายในกำหนดเจ็ดวันตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานฯมาตรา41ได้เป็นธรรมดาอยู่เองเพื่อยังความยุติธรรมให้เกิดโดยแท้จริงสมควรนำประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา208มาใช้บังคับแก่การพิจารณาคดีโดยอนุโลมตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงานพ.ศ.2522มาตรา31ทั้งนี้ตามนัยคำพิพากษาศาลฎีกาที่2810/2524ที่ศาลแรงงานกลางสั่งยกคำร้องของจำเลยโดยมิได้ไต่สวนให้ได้ความจริงก่อนศาลฎีกาไม่เห็นพ้องด้วย

พิพากษายกคำสั่งของศาลแรงงานกลางให้ศาลแรงงานกลางไต่สวนคำร้องของจำเลยทั้งสองสำนวนแล้วมีคำสั่งใหม่ต่อไป

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา ADMIN