ศาลแขวงพระนครใต้ไต่สวนมูลฟ้องแล้วโจทก์ยื่นฟ้องต่อศาลอาญาว่าจำเลยทำผิดหลายกระทง ศาลอาญาสั่งประทับฟ้องในกระทงความผิดอื่น ๆ ส่วนกระทงความผิดที่ศาลอาญาสั่งไม่ประทับฟ้องและมีปัญหามาสู่ศาลฎีกา คือตามฟ้อง ข้อ 1 ค. ที่ว่าจำเลยกับพวกบังอาจร่วมกันออกเช็คซึ่งไม่มีเงินตามเช็ค โดยจำเลยเป็นผู้กรอกรายการต่าง ๆ ในเช็คนั้น นายเตียฮั้วมิ้งเป็นผู้สั่งจ่าย นายหยกฮั้วเซ็นชื่อรับรองสลักหลังเช็ค ขอให้ลงโทษ

ศาลอาญาสั่งไม่รับฟ้อง อ้างเหตุว่า ความผิดตาม พระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็คตามที่โจทก์อ้างมาท้ายฟ้องนั้นเกิดขึ้นได้เฉพาะแต่ผู้ออกเช็คเท่านั้น ผู้กรอกข้อความในเช็คถ้าไม่ใช่ผู้ออกเช็คก็ยังไม่มีความผิด แต่คำบรรยายฟ้องแสดงอยู่ในตัวว่าจำเลยหาใช่ผู้ออกเช็คนั้นไม่ จึงไม่ประทับฟ้องไว้พิจารณา

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า การกระทำความผิดอันเกิดจากการใช้เช็คตามบทมาตราที่โจทก์อ้าง (คือ พระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3) ไม่จำต้องกระทำโดยบุคคลเพียงคนหนึ่งคนเดียว แต่บุคคลหลายคนอาจสมคบร่วมกระทำผิดด้วยกันได้

พิพากษากลับศาลอุทธรณ์ สั่งให้ศาลอาญารับประทับฟ้องของโจทก์ไว้พิจารณาต่อไป

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา