โจทก์ฟ้องว่า พนักงานเงินทดแทนได้มีคำสั่งให้องค์การอุตสาหกรรมป่าไม้โจทก์ซึ่งเป็นนายจ้างจ่ายค่าทำศพให้แก่ผู้จัดการศพของนายปั๋นลูกจ้างซึ่งประสบอันตรายเนื่องจากการทำงานให้โจทก์ ต่อมาจำเลยที่ 2 และนายสมคิดได้ยื่นอุทธรณ์คำสั่งของพนักงานเงินทดแทนไปยังอธิบดีกรมแรงงานจำเลยที่ 1 มีคำสั่งอุทธรณ์เงินทดแทนให้โจทก์จ่ายค่าทดแทนแก่จำเลยที่ 2 จำเลยที่ 1 ได้มีคำสั่งอุทธรณ์เงินทดแทนที่ 38/2526 ให้โจทก์จ่ายค่าทดแทนแก่จำเลยที่ 2 เป็นรายเดือน คำสั่งดังกล่าวฝ่ายเลขานุการของโจทก์ได้ส่งเรื่องตามขั้นตอนตามระเบียบการปฏิบัติงานของทางราชการ และเสนอมายังผู้อำนวยการโจทก์ในฐานะผู้กระทำการแทนโจทก์ได้รับทราบเมื่อวันที่ 25 มกราคม 2527 ขอให้สั่งเพิกถอนคำสั่งที่ 38/2526 คงให้โจทก์จ่ายเฉพาะเงินค่าทำศพตามคำสั่งของพนักงานทดแทน

จำเลยที่ 1 ให้การว่า โจทก์ทราบคำสั่งอุทธรณ์เงินทดแทนที่ 38/2526 ตั้งแต่วันที่ 21 ธันวาคม 2526 โดยสำนักงานแรงงานจังหวัดกำแพงเพชรได้ส่งคำสั่งดังกล่าวไปยังส่วนทำไม้ตากรับในวันดังกล่าวส่วนทำไม้ตากฝ่ายอุตสาหกรรมฝ่ายทำไม้ภาคเหนือ องค์การอุตสาหกรรมเป็นสาขาหนึ่งของโจทก์ มีอำนาจกระทำการแทนโจทก์และเป็นตัวแทนโจทก์ถือเสมือนเป็นนายจ้างโดยตรง ดังนี้ต้องถือได้ว่าได้แจ้งคำสั่งอุทธรณ์เงินทดแทนให้นายจ้างคือโจทก์ทราบแล้วตั้งแต่วันที่ 21 ธันวาคม 2526 ไม่จำต้องแจ้งคำสั่งไปยังผู้อำนวยการของโจทก์โดยตรง โจทก์ฟ้องคดีเมื่อวันที่ 20 กุมภาพันธ์ 2527 เกิน 30 วัน นับแต่วันที่ทราบคำสั่งอุทธรณ์เงินทดแทน คำสั่งดังกล่าวจึงถึงที่สุด

จำเลยที่ 2 ให้การว่าคำสั่งอุทธรณ์เงินทดแทนชอบแล้ว

ศาลแรงงานกลางพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์ต่อศาลฎีกา

ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยว่า โจทก์เป็นรัฐวิสาหกิจมีฐานะเป็นนิติบุคคลตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการจัดตั้งองค์การรัฐบาล พ.ศ. 2496มาตรา 4 ผู้แทนของโจทก์ได้แก่ผู้อำนวยการองค์การอุตสากรรมป่าไม้ การที่จะถือว่าโจทก์ทราบคำสั่งอุทธรณ์เงินทดแทน ก็คือผู้อำนวยการองค์การอุตสาหกรรมป่าไม้ทราบนั่นเอง แม้โจทก์จะมีหน่วยงานอื่นซึ่งได้แก่ส่วนทำไม้ตากและฝ่ายทำไม้ภาคเหนือ แต่ทั้งส่วนทำไม้ตากและฝ่ายทำไม้ภาคเหนือก็มิได้มีอำนาจเกี่ยวกับการพิจารณาจ่ายเงินทดแทน หรือได้รับมอบอำนาจเกี่ยวกับเรื่องดังกล่าวแต่อย่างใดเมื่อปรากฏว่าส่วนทำไม้ตากได้รับคำสั่งอุทธรณ์เงินทดแทนจากแรงงานจังหวัดกำแพงเพชรแล้วได้แจ้งต่อไปยังฝ่ายทำไม้ภาคเหนือ ฝ่ายทำไม้ภาคเหนือรับทราบแล้วได้ทำบันทึกเสนอผู้อำนวยการโจทก์ขอให้พิพากษาอนุมัติจ่ายเงินทดแทนแสดงว่าอำนาจในการจ่ายเงินทดแทนอยู่ที่โจทก์แต่ผู้เดียว ส่วนทำไม้ตากและฝ่ายทำไม้ภาคเหนือไม่มีอำนาจที่จะนำคดีมาสู่ศาลได้กรณีที่ไม่เห็นด้วยกับคำสั่งอุทธรณ์เงินทดแทน ทั้งไม่ปรากฏข้อเท็จจริง อันจะถือได้ว่าส่วนทำไม้ตากเป็นนายจ้างตามความหมายของประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การคุ้มครองแรงงานการที่แรงงานจังหวัดกำแพงเพชรแจ้งคำสั่งอุทธรณ์เงินทดแทนให้ส่วนทำไม้ตากรับทราบเมื่อวันที่ 21 ธันวาคม 2526 จึงถือไม่ได้ว่าโจทก์ ซึ่งเป็นนายจ้างได้ทราบคำสั่งในวันดังกล่าว โจทก์เพิ่มทราบคำสั่งอุทธรณ์เงินทดแทนจากบันทึกรายงานของฝ่ายทำไม้ภาคเหนือเมื่อวันที่ 19 มกราคม 2527 การที่โจทก์ไม่เห็นด้วยกับคำสั่งดังกล่าวและนำคดีมาสู่ศาลในวันที่ 20 กุมภาพันธ์ 2527 จึงไม่เกิน 30 วัน เพราะวันที่ 19กุมภาพันธ์ 2527 เป็นวันอาทิตย์ โจทก์จึงฟ้องคดีในวันที่ 20 กุมภาพันธ์ 2527 ได้ที่ศาลแรงงานกลางวินิจฉัยว่าโจทก์ฟ้องคดีเกิน 30 วัน คำสั่งอุทธรณ์เงินทดแทนจึงถึงที่สุด โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้องโดยไม่วินิจฉัยประเด็นอื่นต่อไปและพิพากษายกฟ้องนั้นไม่ชอบ

พิพากษายกคำพิพากษาศาลแรงงานกลาง ให้ศาลแรงงานกลางพิจารณาและพิพากษาในประเด็นที่ว่าคำสั่งอุทธรณ์เงินทดแทนที่ 38/2526 ชอบหรือไม่เพียงใดต่อไป

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา