ล. กับพวกมาขึ้นลักตัดต้นผลตาลของจำเลย ๆ ได้ห้ามโดยดี ล. กับพวกไม่ฟังคำห้าม กลับชักมีดไล่แทงจำเลย ๆ จึงต้องต่อสู้เพื่อป้องกันตัวฉนี้ ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า จำเลยไม่ควรมีความผิด ต้องด้วยข้อยกเว้นตามกฎหมายลักษณอาญา มาตรา ๕๐ เพราะจำเลยได้กระทำไปโดยฐานป้องกันชีวิตแลทรัพย์สมบัติ แลไม่ใช่เป็นการเกินสมควรแก่เหตุ

จำเลยที่มิได้ทูลเกล้า ฯ ถวายฎีกาขึ้นมานั้น เมื่อศาลได้พิพากษาปล่อยพวกของจำเลยที่ต้องหาในคดีอันเดียวกันแล้ว จำเลยนั้นก็ควรได้รับผลอย่างเดียวกันกับจำเลยที่ศาลได้พิพากษาปล่อยตัวไป แลทั้งปรากฏว่าจำเลยนั้นไม่ได้ทำร้ายผู้ถูกบาดเจ็บแต่อย่างใด

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา