ได้ความว่าจำเลยเปนทนายของ ร.ได้บังอาจเสี้ยมสอน ร.ให้เบิกความเท็จในข้อสำคัญ แลศาลได้ลงโทษ ร.ไปแล้วโจทย์จึงฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา ๑๕๗-๑๕๙-๑๖๐

ฎีกาตัดสินว่า ตามคำ ร.พยานโจทย์ซึ่งถูกฟ้องเปนจำเลยเรื่องเบิกความเท็จ ซึ่งมีฐานะเปนผู้กระทำผิดในคดีเดียวกันกับจำเลยในคดีนี้ เพราะฉนั้นคำของ ร.ก็เท่ากับคำซัด จึงไม่มีน้ำหนักที่จะลงโทษจำเลยตามวิธีพิจารณาได้ ให้ยกฟ้องโจทย์

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา