ได้ความว่า จำเลยมีเครื่องมือทำสตางค์ปลอม ได้ทำสตางค์สิบสตางค์ห้าและเงินเหรียญสลึงปลอมสำเร็จเป็นรูป แต่ยังมิได้จำหน่ายโจทก์จึงฟ้อง ขอให้ลงโทษจำเลย

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ตัดสินลงโทษจำเลยตามมาตรา ๒๐๓ - ๒๐๓ - ๕๙ จำคุก ๗ ปี

จำเลยฎีกาว่าการกระทำของจำเลยเป็นแต่เพียงพยายามเท่านั้น เพราะจำเลยมิได้จำหน่ายด้วย

ศาลฎีกาเห็นว่า การที่จำเลยทำเหรียญสลึงและสตางค์แลอมสำเร็จรูปนั้นเป็นผิดตามมาตรา ๒๐๓ ข้อ ๑ แล้ว หาใช่เพียงพยายามทำไม่ การที่ไม่ปรากฏว่าจำเลยจำหน่ายสตางค์ปลอมนั้น ไม่กระทำให้ถือว่าเป็นเพียงพยายามการจำหน่ายเป็นผิดต่อข้อ ๓ แห่งมาตรานี้ เป็นการกระทำผิดอีกะทงหนึ่งต่างหากจึง พิพากษายืนตามศาลล่าง

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา