จำเลยทำสัญญาจะขายที่นาให้โจทย์เปนเงิน ๒๕๗๘ บาท แลได้รับเงินจำนวนนี้ไปจากโจทย์แล้วมอบที่นาให้โจทย์ทำ จำเลยผิดสัญญาโจทย์จึงฟ้องขอให้บังคับจำเลยทำสัญญาขายหรือให้คืนเงิน ๒๕๗๘ บาท กับค่าเสียหายอีก ๒๗๐๒ บาท

ศาลอุทธรณ์กรุงเทพ ฯพิพากษาให้จำเลยคืนเงิน ๒๕๗๘ บาท กับให้จำเลยใช้ค่าเสียหายอีก ๒๐๐๐ บาท

จำเลยฎีกาว่า ศาลอุทธรณ์พิพากษาผิดกฎหมาย ในข้อที่ให้จำเลยใช้ค่าเสียหาย เพราะฝ่าฝืนสัญญาข้อ ๑

ศาลฎีกาได้ตรวจสัญญาข้อนั้นแล้วมีว่า " ถ้ามีใครมาคัดค้านอย่างหนึ่งอย่างใดก็ดีซึ่งข้าพเจ้า ( จำเลย ) จะจัดการขายให้แก่ท่าน ( โจทย์ ) ไม่ได้ตามหนังสือนี้แล้วข้าพเจ้ายอมคืนเงินแลค่าป่วยการให้ท่านตามสัญญานี้จนครบ" ศาลฎีกาเห็นว่าค่าป่วยการที่จำเลยได้ตกลงในข้อสัญญานั้น ตามเหตุผลเฉภาะคดีเรื่องนี้ หมายความชัดว่าดอกเบี้ยตามกฎหมายในจำนวนเงินต้นตั้งแต่วันที่ได้รับเงินไปจากโจทย์ในข้อ ๑ แห่งสัญญามิได้กล่าวถึงค่าเสียหายเลย การที่ศาลอุทธรณ์กรุงเทพฯ ให้จำเลยเสียค่าเสียหายให้โจทย์ ๒๐๐๐ บาท เปนการแปลสัญญาข้อ ๑ นี้ผิด

ศาลฎีกาจึงพิพากษาให้จำเลยใช้เงิน ๒๕๗๘ บาท แลให้เสียดอกเบี้ยร้อยละ ๑๕ ต่อปีให้โจทย์ นับแต่วันทำสัญญาจนกว่าจะใช้เงินเสร็จแต่ดอกเบี้ยไม่ให้เกินต้น ให้โจทย์ปกครองที่นานี้ได้จนกว่าจำเลยจะได้ใช้เงินครบถ้วน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา