โจทก์ฟ้องมีความสำคัญดังนี้ มีคนร้ายลักโคของนายคล้ายไป ๔ ตัว จำเลยพาโคของนายคล้ายที่ถูกโจรลักไปเป็นประโยชน์โดยเจตตชนาทุจจริต ทั้งนี้ โดย จำเลยสมคบกันลักหรือรับโคของนายคล้ายที่ถูกคนร้ายลักดังกล่าวแล้ว โดย จำเลยรู้อยู่แล้วว่าเป็นของที่ได้มาจากการกระทำผิดกฎหมายขอให้ ลงโทษฐานลักทรัพย์หรือรับของโจร

ศาลชั้นต้นสั่งงดสืบพะยาน แล้วพิพากษายกฟ้องโจทก์ โดยกล่าวว่าฟ้องของโจทก์เคลือบคลุม ไม่ชองด้วยประมวลวิธี พิจารณาความอาญามาตรา ๑๕๘(๕)

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ฟ้องโจทก์ไม่เคลือบคลุมเพราะได้กล่าวข้อเท็จจริงและรายละเอียดพอเท่าที่จะให้ จำเลยเข้าใจข้อหาได้ดีแล้วพิพากษาให้ยกคำพิพากษาชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว พิพากษาตามรูปความ

จำเลยฎีกาว่า ฟ้องโจทก์เคลือบคลุมล

ศาลฎีกาเห็นว่า ฟ้องโจทก์ไม่เคลือบคลุมโดยโจทก์กล่าวมาชัดในฟ้องว่า มีคนร้ายลักโคของเจ้าทรัพย์ที่ถูกโจรลักไป โดย จำเลยสมคบกันลักหรือรับโคของเจ้าทรัพย์ที่ถูกคนร้ายลักดังกล่าวแล้ว จำเลยรู้อยู่แล้วว่าเป็นของที่ได้มาจากการกระทำผิดกฎหมายพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา