โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานมีไม้สักแปรรูปไว้ในความครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาต

จำเลยให้การว่า เป็นเจ้าของไม้สักสำเร็จรูปที่ประกอบเป็นรูปบานหน้าต่างเพื่อใช้ประกอบเป็นตัวเรือนไม่เป็นการผิดกฎหมายโจทก์แถลงรับตามคำให้การจำเลย โจทก์จำเลยไม่สืบพยาน

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า วัตถุที่จำเลยมีไว้นี้เป็นไม้ที่ทำเป็นโครงและบานหน้าต่างแล้ว มิใช่ไม้ที่เพียงแต่เปลี่ยนรูปหรือขนาดหรือเปลี่ยนสภาพตามความหมายของคำว่า "แปรรูป" ตาม พระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2494 มาตรา 3 จำเลยจึงไม่ผิดตามฟ้อง

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา