โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 295และให้นับโทษต่อ ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 295 ให้จำคุกจำเลย 3 เดือน ส่วนคำขอให้นับโทษต่อตามคดีที่อ้างนั้น ปรากฏว่าคดีดังกล่าวศาลกำหนดโทษแต่รอการลงโทษไว้ จึงนับโทษต่อไม่ได้ คำขอนี้ให้ยกเสีย จำเลยอุทธรณ์ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า "คดีมีปัญหาต้องวินิจฉัยตามฎีกาของจำเลยข้อต่อไปว่าบาดแผลที่โจทก์ร่วมได้รับ ถือได้หรือไม่ว่าเป็นอันตรายแก่กายหรือจิตใจของโจทก์ร่วม พิเคราะห์แล้วเห็นว่า ตามผลการตรวจชันสูตรบาดแผลของแพทย์เอกสารหมาย จ.1 ปรากฏว่า โจทก์ร่วมมีบาดแผลคือ

(1) ศีรษะบวมโนด้านหลัง

(2) ดั้งจมูกช้ำ

(3) หลังมือขวาบวม

(4) ไหล่ซ้ายเขียวช้ำ

(5) แขนซ้ายท่อนล่างเขียวช้ำ

(6) หลังมือซ้ายเขียวช้ำ

(7) ชายโครงซ้ายเขียวช้ำ

(8) ศีรษะข้างขวาบวม

จากลักษณะบาดแผลของโจทก์ร่วมดังกล่าว แม้ว่าจะเป็นเพียงบาดแผลบวมและเขียวช้ำ แต่ก็มีบาดแผลถึง 8 แห่ง และพันตำรวจเอกทวีศักดิ์แพทย์ผู้ตรวจชันสูตรบาดแผลเบิกความว่า บาดแผลดังกล่าวเกิดเพราะได้รับกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง เป็นเหตุให้เส้นเลือดฝอยและเส้นเลือดที่ใหญ่กว่าเส้นเลือดฝอยแตก ต้องใช้เวลารักษาประมาณ10 ถึง 15 วัน จึงจะหายเป็นปกติ กรณีดังกล่าวจึงถือได้ว่าโจทก์ร่วมได้รับอันตรายแก่กายแล้ว"

พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ลงโทษปรับจำเลย 2,000 บาท นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาของศาลอุทธรณ์

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา เนติบัณฑิตยสภา