โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทั้งห้าเป็นทายาทผู้มีสิทธิรับมรดกของนายแบนผู้ตาย ก่อนถึงแก่กรรมนายแบนได้กู้เงินโจทก์ไป 54,000ฆบาท ตามสำเนาหนังสือสัญญากู้ยืมเงินท้ายฟ้อง ขอให้จำเลยทั้งห้าชำระเงินกู้พร้อมดอกเบี้ยจากกองมรดกของนายแบน

จำเลยทั้งห้าให้การว่านายแบนไม่ได้กู้ยืมเงินโจทก์ตามหนังสือสัญญากู้ยืมเงินท้ายฟ้อง หนังสือสัญญากู้ยืมเงินท้ายฟ้องไม่ถูกต้องและไม่สมบูรณ์ตามกฎหมาย

ศาลชั้นต้นชี้สองสถานกำหนดประเด็นข้อพิพาทไว้ว่า นายแบนกู้เงินโจทก์ไปตามสัญญากู้ท้ายฟ้องจริงหรือไม่ และเห็นว่า โจทก์มีหน้าที่นำสืบ แต่จำเลยให้การโดยไม่อ้างเหตุแห่งการปฏิเสธจึงไม่มีสิทธิสืบแก้ พิพากษาให้จำเลยทั้งห้าร่วมกันชำระเงินกู้พร้อมดอกเบี้ยแก่โจทก์ โดยให้เอาชำระจากกองมรดกของนายแบน

จำเลยทั้งห้าอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยที่ 1 ที่ 2 และที่ 3 ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงฟังได้ว่า จำเลยทั้งห้าเป็นทายาทผู้รับมรดกของนายแบนผู้ตาย และโจทก์นำหนังสือสัญญากู้ยืมเงินมาปิดอากรแสตมป์ภายหลังวันทำสัญญาจริง ประเด็นข้อแรกที่ว่า จำเลยมีสิทธิสืบพยานตามข้อต่อสู้หรือไม่นั้นพิเคราะห์แล้ว คดีนี้โจทก์ฟ้องว่านายแบนผู้ตายได้กู้เงินโจทก์ไปตามสำเนาหนังสือสัญญากู้ยืมเงินท้ายฟ้อง จำเลยให้การปฏิเสธว่านายแบนผู้ตายไม่ได้กู้เงินโจทก์ตามสำเนาหนังสือสัญญากู้ยืมเงินดังกล่าว หนังสือสัญญากู้ยืมเงินดังกล่าวไม่ถูกต้องและไม่สมบูรณ์ตามกฎหมาย เหตุใดนายแบนจึงไม่ได้กู้เงินโจทก์ หนังสือสัญญากู้ยืมเงินท้ายฟ้องไม่ถูกต้องและไม่สมบูรณ์อย่างไรจำเลยไม่ได้อ้างเหตุตั้งประเด็นไว้ ไม่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 177 วรรคสอง จำเลยจึงไม่มีสิทธิสืบพยานตามข้อต่อสู้

ประเด็นต่อไปที่ว่า ศาลจะรับฟังหนังสือสัญญากู้ยืมเงินเป็นพยานหลักฐานในคดีได้หรือไม่นั้น แม้จะได้ความว่า ขณะทำสัญญากันหนังสือสัญญากู้ยืมเงินไม่ได้ปิดอากรแสตมป์ครบถ้วนแล้วจะโดยผู้อ้างปิดอากรแสตมป์เองหรือผู้อ้างขอให้ศาลสั่งให้เจ้าหน้าที่สรรพากรจัดการให้ ก็มีผลเช่นเดียวกัน ศาลจึงรับฟังหนังสือสัญญากู้ยืมเงินเป็นพยานหลักฐานในคดีได้

พิพากษายืน.

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา