โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยทั้งสองชำระเงินค่าหุ้นพร้อมดอกเบี้ยจำนวน 399,174.62 บาท

จำเลยทั้งสองให้การต่อสู้คดี

เมื่อสืบพยานโจทก์จำเลยเสร็จแล้ว โจทก์ยื่นคำร้องขอระบุพยานเอกสารเพิ่มเติม จำเลยทั้งสองคัดค้าน ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่าพยานเอกสารที่โจทก์ขออ้างใหม่ไม่เกี่ยวกับประเด็นพิพาทในคดีนี้ ทั้งโจทก์ยื่นฝ่าฝืน มาตรา 88 วรรคสามแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง จึงไม่อนุญาตให้โจทก์ระบุพยานเพิ่มเติม ยกคำร้อง

ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า คดีไม่อาจรับฟังได้ว่าโจทก์ได้ซื้อหุ้นพิพาทให้แก่จำเลย จำเลยทั้งสองจึงไม่ต้องรับผิดต่อโจทก์ พิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์ว่า จำเลยทั้งสองต้องรับผิดต่อโจทก์ และขอให้รับบัญชีระบุพยานเพิ่มเติมของโจทก์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงเช่นเดียวกับศาลล่างทั้งสอง และวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายว่า โจทก์ฎีกาต่อไปว่าคำสั่งศาลชั้นต้นที่ไม่รับบัญชีระบุพยานเอกสารเพิ่มเติมของโจทก์ได้สั่งเมื่อสืบพยานโจทก์จำเลยเสร็จแล้ว ไม่ถือว่าเป็นคำสั่งระหว่างพิจารณาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 226 โจทก์ชอบที่จะอุทธรณ์ฎีกาโต้โดยไม่ต้องโต้แย้งไว้ก่อน พิเคราะห์แล้ว ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 226 บัญญัติว่า ก่อนศาลชั้นต้นได้มีคำพิพากษาหรือคำสั่งชี้ขาดตัดสินคดี ถ้าศาลได้มีคำสั่งอย่างหนึ่งอย่างใดนอกจากที่ระบุไว้ในมาตรา 227 และ 228 คู่ความฝ่ายใดโต้แย้งคำสั่งใดไว้ชอบที่จะอุทธรณ์คำสั่งนั้นได้ ดังนี้ เมื่อศาลชั้นต้นมีคำสั่งยกคำร้องขอระบุพยานเพิ่มเติมของโจทก์หลังจากสืบพยานโจทก์จำเลยเสร็จ และอยู่ในระหว่างนัดฟังคำพิพากษา จึงเป็นกรณีที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่ง ก่อนศาลนั้นได้มีคำพิพากษาหรือคำสั่งชี้ขาดตัดสินคดีต้องตามมาตรา 226 แล้วศาลชั้นต้นมีคำสั่งยกคำร้องดังกล่าวเมื่อวันที่ 3 พฤศจิกายน 2524 และอ่านคำพิพากษาในวันที่ 18 เดือนเดียวกัน โจทก์มีเวลาเพียงพอที่จะโต้แย้งคำสั่งแล้วมิได้โต้แย้ง ศาลอุทธรณ์ไม่รับวินิจฉัยอุทธรณ์ของโจทก์ที่ขอให้รับบัญชีระบุพยานเพิ่มเติม ชอบแล้ว ฎีกาโจทก์ทุกข้อฟังไม่ขึ้น

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา