โจทก์ฟ้องว่าจำเลยจ้างโจทก์ในตำแหน่งคนงานไสไม้ชั้น 2แต่จ่ายเงินค่าจ้างให้โจทก์น้อยกว่าอัตราค่าจ้างขั้นต่ำของตำแหน่งนี้ซึ่งเป็นการไม่เป็นไปตามข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้าง ขอให้จำเลยจ่ายค่าจ้างที่ยังค้างอยู่พร้อมดอกเบี้ย

จำเลยให้การว่า จำเลยไม่ได้ฝ่าฝืนข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างจำเลยจ้างโจทก์เป็นคนงานชั้น 3 เพราะโจทก์ไม่มีคุณวุฒิวิชาความรู้ความชำนาญพิเศษที่จะปฏิบัติงานในตำแหน่งคนงานชั้น 2 ตามระเบียบจำเลยได้ แต่ขณะโจทก์สมัครเข้าทำงานอัตราคนงานชั้น 3 ไม่ว่างจึงให้โจทก์อาศัยเบิกจ่ายค่าจ้างจากอัตราคนงานชั้น 2 การที่โจทก์ขอให้จำเลยจ่ายค่าจ้างตามฟ้องจึงเป็นการฝ่าฝืนข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้าง คดีโจทก์ขาดอายุความ โจทก์ไม่มีสิทธิเรียกดอกเบี้ยเพราะจำเลยไม่ได้ผิดนัดในการจ่ายค่าจ้าง

ศาลแรงงานกลางพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์ต่อศาลฎีกา

ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยว่า บัญชีกำหนดอัตราค่าจ้างรายวันของจำเลยระบุว่า คนงานไสไม้เป็นคนงานชั้น 2คนงานนี้ต้องมีความรู้เรื่องการไสไม้ด้วยเครื่องจักรมาก่อนหรือมิฉะนั้นก็ต้องเป็นผู้ปฏิบัติงานมานานจนมีความชำนาญจึงจะเลื่อนเป็นคนงานชั้น 2 ได้ ตอนโจทก์เข้ามาสมัครงานครั้งแรกนั้นไม่มีความรู้เกี่ยวกับการไสไม้ด้วยเครื่องจักรกลของโรงเลื่อย การที่จำเลยสั่งบรรจุโจทก์ให้ได้รับค่าจ้างซึ่งเป็นอัตราขั้นต่ำของคนงานชั้น 3 จึงเป็นการถูกต้องตรงกับความรู้ความสามารถของโจทก์ แต่เนื่องจากขณะบรรจุโจทก์เข้าทำงานนั้น อัตราคนงานชั้น 3 ไม่ว่าง การที่จำเลยออกคำสั่งให้โจทก์อาศัยเบิกจากอัตราชั้น 2 จึงเป็นการชอบด้วยหลักการบรรจุคนงานแล้ว

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา