พวกตำรวจพากันไปจับน้ำตาลเมาที่บ้านจำเลย พอห่างบ้านจำเลยประมาณ ๑๕ วาพบ ท.ย.กับพวกนั่งอยู่ ตำรวจจะจับ ท.ย.วิ่งหนีเข้าบ้าน ตำรวจตามไป ท.ย.ต่างถือมีดคนละเล่มเงื้อทำท่าจะต่อสู้ ตำรวจยกปืนตั้งท่าจะยิง ค.ป.ฉ.ซึ่งเป็นบุตร์และภรรยา ท.ได้เข้ามาชุลมุนกั้นกางตำรวจจึงจับจำเลยไม่ได้ ได้แต่น้ำตาลเมาที่ลานครึ่งไห

ศาลเดิมตัดสินว่า ท.ย.มีความผิดตามพ.ร.บ.ภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.๒๔๖๗ ม.๔ ให้ปรับ ๔๐ บาทกะทงหนึ่ง ฐานต่อสู้ขัดขวางเจ้าพนักงานตามกฎหมายอาญา ม.๑๒๐ ตอน ๒ จำคุกคนละ ๓ เดือนกะทงหนึ่ง ค.ป.ฉ.มีผิดตาม ม.๑๒๐ กะทงเดียวให้ปรับคนละ ๓๐ บาท

ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ว่า โจทก์นำสืบไม่ได้ว่าน้ำตาลเมามีแอลกอฮอล์ซึ่งสามารถจะดื่มกินได้อย่างสุรา ให้ยกข้อหา ท.ย.ในข้อนี้เสียส่วน ค.ป.ฉ.นั้นเมื่อเห็น ท.ย.ซึ่งเป็นบิดาแลสามีกับเจ้าพนักงานจะทำการต่อสู้กาันก็จำเป็นอยู่เองที่เจ้าเกี่ยวข้องบ้าง แต่การที่เจ้าพนักงานจับ ท.ย.ไม่ได้นั้น ไม่ใช่เพราะความช่วยเหลือของ ค.ป.ฉ. จึงตัดสินปล่อยไป นอกนั้นพิพากษายืนตามศาลเดิม

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา