โจทก์ฟ้องและเพิ่มเติมฟ้องว่า จำเลยได้ขอยืมเงินที่โจทก์ได้รับไปจากการเปียแชร์จำนวน 16,000 บาท กำหนดจะใช้คืนภายในวันที่ 1 มีนาคม 2502 ครบกำหนดแล้วจำเลยไม่ชำระจึงขอให้ศาลบังคับจำเลยให้ชำระเงินต้นและดอกเบี้ย

จำเลยให้การว่าไม่เคยกู้เงินไปจากโจทก์ตามฟ้อง โจทก์จำเลยเล่นแชร์กัน จำเลยประมูลแชร์ได้ ต้องทำหนังสือสัญญาท้ายฟ้องให้โจทก์ยึดถือไว้ ต่อมาโจทก์ล้มวงแชร์แล้วหลบหนีไป เมื่อจวนจะขาดอายุความโจทก์จึงนำเอกสารนี้มาฟ้องโดยไม่เคยทวงถาม เมื่อสัญญาดังกล่าวเป็นเรื่องเล่นแชร์กัน คดีโจทก์จึงขาดอายุความแล้ว ไม่มีอำนาจฟ้อง

ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า จะเป็นเรื่องกู้ยืมหรือเล่นแชร์กันก็ตามจำเลยต้องชำระหนี้ตามสัญญานั้น พิพากษาให้จำเลยชำระเงินตามฟ้องพร้อมด้วยดอกเบี้ยแก่โจทก์

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ตามเอกสาร จ.1 ที่ว่า "ตามหนังสือนี้ ได้ขอยืมการเปียแชร์จากนายชอฮวด แซ่เบ๊ รวมทั้งหมดมี 16 หุ้น หุ้นละ 1,000 บาท รวมเป็นเงิน 16,000 บาท (หนึ่งหมื่นหกพันบาทถ้วน) ตกลงจะรอให้แชร์ทั้งหมดนี้เปียแล้วจึงจะใช้ให้ในราวต้นเดือนวันที่ 1 มีนาคม 2502 ขึ้นแชร์ใหม่แล้วจึงจะชดใช้ให้ จะไม่มีการผิดพลาด จึงได้ทำหนังสือฉบับนี้ไว้ให้ยึดถือเป็นสำคัญ" นั้นเป็นเรื่องเล่นแชร์กันและฟังว่าโจทก์เป็นนายวงแชร์ เมื่อจำเลยที่ 1 ประมูลแชร์ได้แล้วได้ทำหลักฐาน จ.1 นี้ให้โจทก์ยึดถือไว้ ที่จำเลยนำสืบว่าที่เอกสารลงวันที่ 1 มกราคม 2502 นั้น ความจริงเอกสารนี้ทำเมื่อวันที่ 1 มกราคม 2501 ข้อนำสืบของจำเลยนี้ไม่เป็นการนำสืบเปลี่ยนแปลงแก้ไขเอกสารที่ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 94 เพราะการเล่นแชร์มิได้มีบทบัญญัติให้ต้องมีหลักฐานเป็นหนังสือ และเอกสารดังกล่าวเป็นเรื่องเล่นแชร์กัน มิใช่หลักฐานการกู้ยืมเงินมูลหนี้รายนี้จึงเป็นเรื่องเล่นแชร์ซึ่งจะต้องผ่อนส่งทุนคืนเป็นงวด ๆ ทุกเดือน สิทธิเรียกร้องส่งต้นเงินคืนเป็นงวด ๆ อันมีกำหนดเวลาแน่นอนเช่นนี้ ต้องบังคับตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 166 ซึ่งมีกำหนดอายุความเพียง 5 ปี หนี้แชร์รายนี้จำเลยค้างโจทก์มาตั้งแต่ พ.ศ. 2502 โจทก์เพิ่งมาฟ้องจำเลยเมื่อวันที่ 19 ธันวาคม 2511 คดีของโจทก์จึงขาดอายุความฟ้องร้อง

พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา