โจทก์ฟ้องว่า จำเลยมีไม้ยางแปรรูปซึ่งเป็นไม้หวงห้ามประเภท ก.ตามพระราชบัญญัติป่าไม้ จำนวน 8 แผ่น/เหลี่ยม ปริมาตร 0.23ลูกบาศก์เมตร ไว้ในความครอบครองภายในเขตควบคุมการแปรรูปไม้ทั้งนี้โดยจำเลยไม่ได้รับอนุญาตจากพนักงานเจ้าหน้าที่ ผู้ประสงค์เงินสินบนนำจับนำเจ้าพนักงานจับจำเลยได้พร้อมด้วยไม้ยางแปรรูปจำนวนดังกล่าว และรถยนต์บรรทุกหมายเลขทะเบียน 80-1675 ยโสธรซึ่งจำเลยใช้ในการบรรทุกไม้ยางดังกล่าว อันเป็นยานพาหนะในการกระทำผิดเป็นของกลาง ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติป่าไม้พ.ศ. 2484 มาตรา 7, 48, 73, 74, 74 ทวิ, 74 จัตวาพระราชบัญญัติ ป่าไม้ (ฉบับที่ 4) พ.ศ. 2503 มาตรา 18 พระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ 5) พ.ศ. 2518 มาตรา 7, 19, 28 พระราชบัญญัติป่าไม้(ฉบับที่ 6) พ.ศ. 2522 มาตรา 9 พระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ 7)พ.ศ. 2525 มาตรา 4 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 32, 33 ริบของกลางและจ่ายเงินสินบนนำจับตามกฎหมาย

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติป่าไม้พ.ศ. 2484 มาตรา 7, 48, 73, 74, 74 ทวิ, 74 จัตวาประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 32, 33 ให้จำคุก 1 ปี 6 เดือน และปรับ7,000 บาท ลดโทษให้กึ่งหนึ่ง คงจำคุก 9 เดือน และปรับ 3,500 บาทโทษจำคุกเห็นสมควรรอไว้มีกำหนด 2 ปี ของกลางริบ จ่ายสินบนนำจับกึ่งหนึ่งของค่าปรับ ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายืน จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า "ตามฎีกาของจำเลยมีปัญหาสู่ศาลฎีกาวินิจฉัยเฉพาะเรื่องการริบรถยนต์ของกลางว่าจะอยู่ในข่ายต้องริบหรือไม่จำเลยฎีกาว่า การมีไม้แปรรูปไว้ในครอบครองเป็นความผิดสำเร็จในขณะที่มีไม้ไว้ในครอบครองแล้ว รถยนต์ของกลางไม่ใช่ยานพาหนะที่ใช้ในการกระทำผิดและไม่ใช่ยานพาหนะที่ได้ใช้เป็นอุปกรณ์ให้ได้รับผลในการกระทำผิดดังกล่าว จึงไม่ใช่ทรัพย์สินที่ศาลจะริบได้ เห็นว่าการริบทรัพย์สินอันเนื่องจากการกระทำผิดต่อพระราชบัญญัติ ป่าไม้ พ.ศ. 2484 มีบัญญัติไว้ในมาตรา 74 และมาตรา 74 ทวิ โดยเฉพาะของกลางที่เป็นยานพาหนะได้มีบัญญัติไว้ในมาตรา 74 ทวิ ว่า "บรรดาเครื่องมือ เครื่องใช้สัตว์พาหนะ ยานพาหนะ หรือเครื่องจักรกลใด ๆ ซึ่งบุคคลได้ใช้ในการกระทำความผิด หรือได้ใช้เป็นอุปกรณ์ให้ได้รับผลในการกระทำความผิดตามมาตรา 11 มาตรา 48 มาตรา 54 หรือมาตรา69 ให้ริบเสียทั้งสิ้น ไม่ว่าจะมีผู้ถูกลงโทษตามคำพิพากษาหรือไม่"คดีนี้ข้อเท็จจริงฟังได้ว่าจำเลยมีไม้ยางแปรรูป ซึ่งเป็นไม้หวงห้ามประเภท ก. ตามกฎหมาย จำนวน 8 แผ่น/เหลี่ยมปริมาตร 0.23 ลูกบาศก์เมตร ไว้ในความครอบครองภายในเขตควบคุมการแปรรูปไม้ โดยมิได้รับอนุญาตจากพนักงานเจ้าหน้าที่ตามกฎหมายซึ่งเป็นการกระทำอันเป็นความผิดตามมาตรา 48 ที่เป็นความผิดตลอดเวลาที่จำเลยยังครอบครองไม้แปรรูปนั้นอยู่ จำเลยได้ใช้รถยนต์ของกลางเป็นพาหนะบรรทุกไม้ดังกล่าวนำไปรถยนต์ของกลางจึงเป็นยานพาหนะที่ได้ใช้ในการกระทำความผิด จึงอยู่ในข่ายอันจะพึงริบตามมาตรา 74 ทวิ ที่ศาลล่างทั้งสองให้ริบรถยนต์ของกลาง ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย"

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา เนติบัณฑิตยสภา