โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 264, 265,268, 83, 91 และริบแผ่นป้ายทะเบียนของกลาง

จำเลยให้การปฎิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 268 ประกอบมาตรา 265 จำคุก 3 ปี ริบแผ่นป้ายทะเบียนของกลางคำขอนอกจากนี้ให้ยก

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้จำคุกจำเลยมีกำหนด 6 เดือนนอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาของศาลชั้นต้น

จำเลยฎีกา

ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลล่างและแก้ไขโทษจำคุกโดยให้ลงโทษจำคุกจำเลยไม่เกิน 5 ปี คดีต้องห้ามมิให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 218 วรรคหนึ่ง ไม่รับฎีกาจำเลย

จำเลยยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นที่ไม่รับฎีกา

ศาลฎีกามีคำสั่งให้รับฎีกาเฉพาะในปัญหาข้อกฎหมายที่ว่าเอกสารหมาย จ.1 ที่จำเลยใช้นั้นเป็นเอกสารปลอมหรือไม่

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ป้ายทะเบียนรถจักรยานยนต์หมายเลขกรุงเทพมหานคร 9ง-9999 ที่แท้จริงเป็นเอกสารราชการที่ทางราชการได้ทำขึ้น และอนุญาตให้ใช้แก่รถจักรยานยนต์ฮอนด้าของผู้อื่นจำเลยได้นำแผ่นกระดาษซึ่งเขียนข้อความให้เหมือนกับแผ่นป้ายทะเบียนหมายเลข กรุงเทพมหานคร 9ง-9999 ดังกล่าว แล้วนำไปใส่กรอบโลหะติดไว้กับรถจักรยานยนต์ของจำเลย ซึ่งรถจำเลยอยู่ในระหว่างดำเนินการขอหมายเลขทะเบียนจากทางราชการ เห็นว่า แผ่นป้ายดังกล่าวเป็นเพียงแผ่นกระดาษ แม้จะพิมพ์ข้อความและตัวเลขว่า กรุงเทพมหานคร9ง-9999 ก็ตาม แต่ก็มิได้ทำขึ้นด้วยแผ่นโลหะเช่นของทางราชการทั้งยังปรากฎข้อความอย่างอื่นอยู่ในแผ่นกระดาษนั้น กล่าวคือมีคำว่า คุ้มครองป้ายทะเบียนและ ห.จ.ก.รวมการช่าง ผู้ถือสิทธิบัตรเลขที่ 1091 อยู่ด้วย อันเป็นการแสดงให้เห็นว่า เป็นป้ายที่ใช้เป็นตัวอย่างในการโฆษณาการจัดทำป้ายทะเบียนรถจักรยานยนต์เพื่อจำหน่ายของห้างร้านผู้จัดทำจำหน่าย กรณีจึงมิใช่การทำเอกสารปลอมเพื่อให้ผู้หนึ่งผู้ใดหลงเชื่อว่า เป็นเอกสารที่แท้จริงเอกสารหมาย จ.1 จึงมิใช่เอกสารปลอม แม้จำเลยจะนำเอกสารดังกล่าวไปติดไว้กับรถจักรยานยนต์ของจำเลย จำเลยก็ไม่มีความผิดฐานใช้เอกสารปลอม

พิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา