โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ 11 ธันวาคม 2540 เวลากลางวันจำเลยงัดประตูรถยนต์ของนางชฎาวรรณ ไหมทอง ผู้เสียหาย อันเป็นการทำอันตรายสิ่งกีดกั้นสำหรับคุ้มครองทรัพย์เข้าไปในรถยนต์ดังกล่าวแล้วลักเอาเครื่องปรับเสียงวิทยุรถยนต์ 1 เครื่อง ราคา 1,600 บาท ของผู้เสียหายไปโดยทุจริต ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 33, 58, 335(3) ริบไขควงและคีม และขอบวกโทษของจำเลยที่รอการลงโทษไว้ในคดีอาญาหมายเลขแดงที่ 772/2540 ของศาลจังหวัดปทุมธานี เข้ากับโทษของจำเลยในคดีนี้

จำเลยให้การปฏิเสธ แต่รับว่าเป็นบุคคลคนเดียวกับที่โจทก์ขอให้บวกโทษ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 335(3) วรรคแรก จำคุก 5 ปี ลดโทษให้หนึ่งในสามตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 คงจำคุก 3 ปี 4 เดือน ริบไขควงและคีม ให้บวกโทษที่รอไว้ 6 เดือน ในคดีอาญาหมายเลขแดงที่ 772/2540ของศาลจังหวัดปทุมธานี รวมจำคุก 3 ปี 10 เดือน

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา โดยผู้พิพากษาซึ่งพิจารณาและลงชื่อในคำพิพากษาศาลชั้นต้นอนุญาตให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า มีปัญหาต้องวินิจฉัยตามฎีกาของจำเลยว่าจำเลยกระทำผิดตามฟ้องหรือไม่ พยานหลักฐานที่โจทก์นำสืบมามีน้ำหนักมั่นคง ฟังได้ว่าจำเลยลักทรัพย์เครื่องปรับเสียงวิทยุของผู้เสียหายไป ที่จำเลยฎีกาว่า พยานโจทก์ที่นำสืบมายืนยันว่ารถยนต์ของผู้เสียหายไม่มีร่องรอยการถูกงัด โจทก์ไม่สามารถสืบว่าจำเลยได้ทำอันตรายสิ่งกีดกั้นสำหรับคุ้มครองบุคคลหรือทรัพย์โดยผ่านสิ่งเช่นว่านั้นเข้าไปด้วยประการใด ๆ ศาลจึงไม่อาจลงโทษเป็นบทหนักตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 335(3) ได้นั้น เห็นว่า ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 335(3) บัญญัติว่า "โดยทำอันตรายสิ่งกีดกั้นสำหรับคุ้มครองบุคคลหรือทรัพย์ หรือโดยผ่านสิ่งเช่นว่านั้นเข้าไปด้วยประการใด ๆ" แม้ข้อเท็จจริงจะรับฟังได้ว่ารถกระบะของผู้เสียหายไม่ปรากฏร่องรอยการถูกงัดแงะซึ่งฟังไม่ได้ว่าจำเลยได้ทำอันตรายสิ่งกีดกั้นสำหรับคุ้มครองบุคคลหรือทรัพย์ก็ตาม แต่การที่จำเลยเข้าไปในรถกระบะของผู้เสียหายโดยผ่านทางประตูรถเข้าไปถือว่าเป็นการผ่านสิ่งกีดกั้นสำหรับคุ้มครองบุคคลหรือทรัพย์เข้าไปด้วยประการใด ๆ แล้ว

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา