กรณีสืบเนื่องมาจากโจทก์ฟ้องจำเลยทั้งสี่ให้ชำระเงินตามเช็คและศาลได้มีคำพิพากษาให้จำเลยที่ 4 ชำระเงิน 153,590 บาทพร้อมด้วยดอกเบี้ยแก่โจทก์ แต่จำเลยที่ 4 ไม่ชำระ โจทก์จึงนำเจ้าพนักงานบังคับคดียึดเครื่องจักรทอผ้าพร้อมอุปกรณ์ ราคาประมาณ180,000 บาท เพื่อขายทอดตลาดชำระหนี้

ผู้ร้องยื่นคำร้องว่า ทรัพย์ที่โจทก์นำยึดเป็นของผู้ร้องขอให้ปล่อยทรัพย์

โจทก์ให้การว่า ทรัพย์เป็นของจำเลยที่ 4 ขอให้ยกคำร้อง

ศาลชั้นต้นพิพากษายกคำร้อง

ผู้ร้องอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

ผู้ร้องฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีมีทุนทรัพย์ในชั้นร้องขัดทรัพย์180,000 บาท ต้องห้ามฎีกาในข้อเท็จจริง การที่ผู้ร้องฎีกาว่าทรัพย์พิพาทยังไม่ได้จดทะเบียนกรรมสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติจดทะเบียนเครื่องจักร พ.ศ. 2514 นั้น เป็นฎีกาที่โต้เถียงคำวินิจฉัยของศาลอุทธรณ์ที่ฟังว่าทรัพย์พิพาทได้จดทะเบียนแล้ว และที่ผู้ร้องฎีกาว่า ศาลอุทธรณ์หยิบยกข้อเท็จจริงนอกสำนวนมาวินิจฉัยเป็นการไม่ชอบด้วยกฎหมายนั้น ตามฎีกาของผู้ร้องมิได้กล่าวถึงข้อเท็จจริงใดที่อ้างว่าเป็นข้อเท็จจริงนอกสำนวน ฎีกาของผู้ร้องจึงเป็นฎีกาข้อเท็จจริงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248

พิพากษายกฎีกาของผู้ร้อง

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา