โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานหลบหนีจากโรงเรียนดัดสันดาน ศาลเดิมสั่งไม่รับฟ้องโดยเห็นว่าการส่งเด็กไปโรงเรียนดัดสันดานไม่ใช่เป็นการลงโทษ เมื่อเด็กหนีไปก็ไม่มีความผิดตามกฎหมายที่โจทก์อ้าง

ศาลอุทธรณ์ตัดสินยืนตามศาลเดิม

ศาลฎีกาเห็นว่า ถึงแม้การส่งจำเลยไปอยู่โรงเรียนจะไม่ใช่เป็นการลงโทษก็ดี แต่เมื่อตามฟ้องของโจทก์กล่าวความชัดว่า ศาลได้พิพากษาให้ส่งตัวจำเลยไปอยู่โรงเรียนดัดสันดานมีกำหนด ๒ ปี จำเลยไปอยู่ได้ ๓ เดือนเศษก็ใช้เครื่องมือแหกหักที่คุมขังหนีไปเช่นนี้ ถ้าพิจารณาได้ความสมข้อหาของโจทก์ จำเลยก็ต้องมีผิด จึงตัดสินยกคำพิพากษาศาลล่างทั้ง ๒ เสียให้ศาลเดิมรับฟ้องของโจทก์ไว้พิจารณาพิพากษาต่อไป

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา