โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3

ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้วสั่งว่า คดีมีมูล ให้ประทับฟ้อง

จำเลยให้การปฏิเสธ

ในวันนัดพร้อมนัดแรกตัวโจทก์มาศาล จำเลยได้ยื่นคำร้องขอเลื่อนการพิจารณาโดยอ้างว่า ตัวจำเลยป่วย ศาลชั้นต้นอนุญาตให้เลื่อนไปนัดสืบพยานโจทก์วันที่ 19 พฤศจิกายน 2529 คู่ความทุกฝ่ายทราบวันนัด ครั้นถึงวันนัดสืบพยานโจทก์ดังกล่าว โจทก์ได้ยื่นคำร้องขอเลื่อนการพิจารณา โดยอ้างว่าตัวโจทก์ไปทำธุรกิจที่จังหวัดเชียงใหม่ ไม่สามารถกลับได้ทัน จำเลยคัดค้าน ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า พิเคราะห์ข้ออ้างของโจทก์ไม่อาจรับฟังได้ เมื่อโจทก์ไม่มีพยานมาศาลและสำเนาบัญชีกระแสรายวันของจำเลยโจทก์ยังไม่ได้ขอเรียกมา จึงให้ถือว่าโจทก์ไม่มีพยานมาสืบจำเลยไม่สืบพยาน นัดฟังคำพิพากษา

ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า เมื่อโจทก์เป็นฝ่ายกล่าวอ้างว่าจำเลยกระทำผิด และโจทก์ไม่มีพยานมาสืบ คดีของโจทก์จึงยังไม่มีเหตุผลพอเชื่อว่าจำเลยได้กระทำผิด พิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นทำการพิจารณาพิพากษาใหม่

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ที่จำเลยฎีกาว่า แม้ตัวโจทก์ติดธุระไม่มาศาล แต่ยังมีผู้รับมอบอำนาจโจทก์ที่สามารถนำมาเบิกความได้ แต่โจทก์ไม่นำมาจึงเท่ากับว่าโจทก์ประวิงคดีนั้นเห็นว่าโจทก์เพิ่งขอเลื่อนคดีเป็นครั้งแรก แม้โจทก์จะมีผู้รับมอบอำนาจ แต่โจทก์ประสงค์จะสืบตัวโจทก์เป็นพยานก่อนก็ย่อมทำได้ จะถือเป็นเหตุว่าโจทก์ประวิงคดียังไม่ถนัด เมื่อจำเลยคัดค้าน ศาลชั้นต้นน่าจะไต่สวนคำร้องโจทก์ก่อนการที่ศาลชั้นต้นไม่อนุญาตให้เลื่อนคดีโดยมิได้ไต่สวนข้อเท็จจริงตามคำร้องก่อนจึงไม่ชอบ กรณีไม่จำเป็นต้องวินิจฉัยฎีกาจำเลยข้ออื่น ฎีกาจำเลยฟังไม่ขึ้น

พิพากษายืน.

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา