โจทก์ฟ้องให้ลงโทษจำเลยฐานปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบ และให้ข่าวเป็นการใส่ความโจทก์ว่า "ร้อยตำรวจตรีพลเทพจะร้องให้วัวเป็นควายให้ควายเป็นช้าง หรือให้ช้างเป็นวันนั้น ก็เป็นไปไม่ได้" ศาลชั้นต้นงดไต่สวนมูลฟ้อง แล้วพิพากษายกฟ้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า "สำหรับฎีกาโจทก์ที่ว่า โจทก์บรรยายฟ้องเกี่ยวกับความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 157 สมบูรณ์ชอบด้วยกฎหมายแล้วนั้น บทบัญญัติมาตรา 157 มีว่า ผู้ใดเป็นเจ้าพนักงานปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบ เพื่อให้เกิดความเสียหายแก่ผู้หนึ่งผู้ใดหรือปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยทุจริต ต้องระวางโทษ" คำฟ้องของโจทก์มุ่งหมายขอให้ลงโทษจำเลยเฉพาะเหตุที่จำเลยปฏิบัติหน้าที่ทำให้โจทก์ได้รับความเสียหาย ฉะนั้นการสำคัญของความผิดย่อมอยู่ที่เจตนาในการกระทำเพื่อให้เกิดความเสียหายแก่ผู้หนึ่งผู้ใด อันเป็นองค์ประกอบความผิดประการหนึ่งด้วย เมื่อโจทก์มิได้บรรยายฟ้องว่า การที่จำเลยปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบนั้นจำเลยกระทำลงด้วยเจตนาให้เกิดความเสียหายแก่โจทก์ คำฟ้องของโจทก์เกี่ยวกับข้อหานี้จึงไม่สมบูรณ์ ไม่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 158(5) ดังที่ศาลล่างวินิจฉัยมา ส่วนฎีกาโจทก์ที่ว่าถ้อยคำของจำเลยตามที่โจทก์กล่าวฟ้อง ถือได้ว่าเป็นความผิดฐานหมิ่นประมาทแล้วนั้น ศาลฎีกาพิจารณาฟ้องของโจทก์แล้วเห็นว่า แม้จะฟังว่าข้อความที่จำเลยให้สัมภาษณ์แก่หนังสือพิมพ์ผิดพลาดไม่ถูกต้องดังโจทก์อ้าง แต่ข้อความนั้นก็ไม่มีลักษณะเป็นการใส่ความโจทก์ ที่จำเลยกล่าวถึงวัว ควาย และช้าง ก็กล่าวในทำนองเปรียบเทียบว่า โจทก์จะร้องเรียนให้ความจริงเป็นอย่างอื่นย่อมเป็นไปไม่ได้เท่านั้นถือไม่ได้ว่าเป็นการหมิ่นประมาทโจทก์ เมื่อข้อเท็จจริงตามฟ้องไม่อาจลงโทษจำเลย ศาลก็ย่อมพิพากษายกฟ้องโดยไม่ต้องทำการไต่สวนมูลฟ้องได้"

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา เนติบัณฑิตยสภา