คดีนี้ โจทก์ฟ้องว่าจำเลยซึ่งเป็นนักโทษ ได้บังอาจใช้ขวานฟันนายทาผู้ต้องขังถูกบริเวณคอโดยเจตนาฆ่า นายทาได้ถึงแก่ความตาย และจำเลยได้ใช้ขวานฟัน น.ช.จั๊ว น.ช.ตี๋ น.ช.ชูและนายเหว่า ผู้คุมขณะปฏิบัติหน้าที่ ถูกหน้าและร่างกายคนละหลายแห่งถึงสาหัส ขอให้ลงโทษ

จำเลยให้การรับสารภาพ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยกระทำผิดจริง ให้รวมกระทงลงโทษโดยลงบทหนักตามมาตรา 288 จำคุกจำเลยตลอดชีวิต จำเลยรับสารภาพ ปราณีลดโทษกึ่งหนึ่งตามมาตรา 78 คงจำคุก 12 ปีนับโทษต่อจากคดีแดงที่ 477/2497 คำขอเพิ่มโทษให้ยก

โจทก์อุทธรณ์ขอให้เพิ่มโทษจำเลย

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้จำคุกจำเลยตลอดชีวิต นอกจากนี้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น

จำเลยฎีกาในข้อที่ศาลให้เพิ่มโทษจำเลย

ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้จำเลยได้กระทำผิดฐานฆ่าคนตายศาลพิพากษาจำคุก คดีถึงที่สุดแล้ว จำเลยกำลังรับโทษตามคำพิพากษาอยู่ ในระหว่างนี้ จำเลยได้กระทำผิดฐานทำร้ายร่างกายและฆ่าคนโดยเจตนา ศาลชั้นต้นวางบทกำหนดโทษจำคุกจำเลยตลอดชีวิต และลดโทษให้กึ่งหนึ่งเพราะรับสารภาพ แต่เห็นว่าจำเลยยังไม่พ้นโทษ จึงเพิ่มโทษจำเลยไม่ได้ ซึ่งศาลอุทธรณ์ไม่เห็นพ้องด้วย

ได้พิเคราะห์แล้ว ปรากฏว่าจำเลยนี้ต้องโทษฐานฆ่าคนตายศาลจำคุก 12 ปี คดีถึงที่สุด ระหว่างต้องโทษอยู่นี้ จำเลยได้กระทำผิดฐานฆ่าคนตายซ้ำอีก ฉะนั้น จึงเข้าเกณฑ์ที่จะต้องเพิ่มโทษอีกกึ่งหนึ่งของโทษที่ศาลกำหนดสำหรับความผิดครั้งหลัง คือความผิดในคดีนี้ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 93 อนุมาตรา 11 ศาลอุทธรณ์พิพากษาชอบแล้ว

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา