ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยทั้งสี่ร่วมกันชำระเงินให้โจทก์ 110,000 บาทโดยให้จำเลยที่ 1 ที่ 2 และที่ 3 ชำระดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ 14 ต่อปี จำเลยที่ 4 ชำระอัตราร้อยละ 7 ครึ่งต่อปี ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน จำเลยที่ 1 ที่ 2 และที่ 3 ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า "ที่จำเลยฎีกาว่าโจทก์เรียกดอกเบี้ยร้อยละ 15 ต่อปี แต่ใช้วิธีหักดอกเบี้ยไว้ก่อนล่วงหน้าโดยจ่ายต้นเงินให้เพียง 85 บาท เท่ากับคิดดอกเบี้ย 15 ในต้นเงิน 85 เป็นความผิดตามพระราชบัญญัติเรียกดอกเบี้ยเกินอัตรา พุทธศักราช 2475 นั้น เห็นว่า สัญญาแลกเช็คมีเงินสดหรือขายลดเช็คนั้นเป็นสัญญาอีกอย่างหนึ่งต่างหากจากการให้กู้ยืมเงินตามความหมายของพระราชบัญญัติห้ามเรียกดอกเบี้ยเกินอัตรา พุทธศักราช 2475ดังนั้นการที่โจทก์หักเงินไว้ล่วงหน้าจึงมิใช่กรณีเรียกดอกเบี้ยเกินอัตราอันจะเป็นความผิดตามกฎหมายดังกล่าว"

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา เนติบัณฑิตยสภา