น.เปนเสนาธิการเสือป่าได้รับพระบรมราชโองการให้ออกลอตเตอรี่แล ฮ.เปนผู้ช่วย น.ได้สมคบกันยักยอกเงินลอตเตอรี่ของเสือป่าไปรวม ๒๕๓๑๐๖ บาท โจทย์จึงฟ้องขอให้ลงโทษ

จำเลยแก้ว่าฟ้องของโจทย์เคลือบคลุมโจทย์ไม่มีอำนาจฟ้อง เพราะไม่มีเจ้าทุกข์

ฎีกาวินิจฉัยว่าฟ้องของโจทย์ไม่เคลือบคลุมแลความผิดตามมาตรา ๓๑๙ ข้อ ๓ นั้นไม่ใช่ความผิดส่วนตัวอันจะต้องมีผู้ร้องทุกข์ อัยการมีอำนาจเข้าเปนโจทย์ฟ้องได้ทีเดียวเพราะเปนอาญาแผ่นดินแลผู้เสียหายก็คือผู้ซื้อลอตเตอรี่ ส.สมคบกันกับ น.กระทำผิด ส.ต้องมีโทษฐานเปนตัวการด้วยกัน แต่ไม่จำเปนต้องรับโทษเท่ากัน ส.จะรับความลดหย่อนจาก ม.๖๘ ไม่ได้ เงินรางวัลที่ น.ยักยอกนั้นได้คืนแก่เสือป่าไป เพราะเงินรายนี้ก็ก่อนถูกยักยอกได้อยู่ในความรักษาของเสือป่า จึงพิพากษาว่า น. มีความผิด ๔ กะทง ให้ลงโทษ ๑๕ ปี ส.มีความผิด ๒ กะทงให้ลงโทษกะทงละ ๓ ปี รวม ๖ ปี

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา