โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 80,83, 288, 91 พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายอาญา(ฉบับที่ 6) พ.ศ. 2526 มาตรา 4

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 295, 288, 86 ซึ่งเป็นความผิดหลายกรรม ลงโทษสนับสนุนการฆ่าผู้อื่นตามมาตรา 288, 86 จำคุก 10 ปี ลงโทษฐานทำร้ายผู้อื่นจนเป็นเหตุให้เกิดอันตรายแก่กาย ตามมาตรา 295 จำคุก15 ปี รวมจำคุก 11 ปี ยกฟ้องข้อหาอื่นนอกจากนี้

โจทก์จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า "โจทก์นายสำราญผู้เสียหายเบิกความว่า เมื่อนายนเรศฟันผู้ตายแล้วได้วิ่งหนีไปทางทิศตะวันออกผู้เสียหายจึงเข้าไปประคองผู้ตาย จำเลยได้ถือมีดปังตอเข้ามาฟันผู้เสียหาย และห้ามมิให้ผู้ใดนำคนเจ็บส่งโรงพยาบาล แล้วจึงหลบหนีไป เห็นว่าการกระทำของจำเลยมิใช่การช่วยเหลือหรือให้ความสะดวกก่อนหรือขณะที่นายนเรศฟันผู้ตายเพราะการกระทำความผิดของนายนเรศได้เสร็จเด็ดขาดไปแล้ว แม้ขณะเกิดเหตุจำเลยยืนดูนายนเรศฟันผู้ตายห่างเพียง 5 วา แต่ก็ไม่ได้ช่วยเหลือหรือให้ความสะดวกในการทำร้ายผู้ตายแต่อย่างใด พยานโจทก์ปากอื่นคงเบิกความเพียงว่า เห็นนายนเรศทำร้ายผู้ตาย ไม่มีข้อเท็จจริงเกี่ยวพันถึงจำเลยด้วย จึงรับฟังไม่ได้ว่า จำเลยเป็นผู้สนับสนุนในการที่นายนเรศฆ่าผู้ตาย พยานหลักฐานโจทก์ไม่มั่นคงพอรับฟังลงโทษจำเลยได้ ฎีกาโจทก์ฟังไม่ขึ้น"

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ