ว.ได้รับอนุญาตให้มีปืนแต่ใบอนุญาตขาดอายุมา ๓ ปีแล้ว ว.ได้ฝากปืนนี้ไว้แก่ บ. โจทย์ฟ้องว่า ว. โอนปืนให้แก่ บ.

ศาลฎีกาเห็นว่าที่ ว.มีปืนก็โดยได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน แต่เมื่อใบอนุญาตสิ้นอายุแล้ว ว. หาต่อไม่ ว.ก็ต้องมีผิดตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนมาตรา ๓๔ ข้อ ๓ แลเรื่องฝากปืนไว้แก่กันเช่นนี้ ศาลฎีกาได้เคยวินิจฉัยในคดีที่ ๒๗๙/๒๔๖๓ ว่าไม่เรียกว่าเปนการโอนปืนตามกฎหมาย บ.หาได้เอาปืนไปใช้อันควรมีผิดตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนไม่ อนึ่งจะยกมาตรา ๒๗ - ๒๘ แห่งกฎหมายลักษณอาญามาริบปืนในคดีนี้ก็ไม่ได้ เพราะการที่ ว. มีปืนนั้นได้มีไว้โดยชอบด้วยกฎหมาย ส่วนการที่ ว.ขาดต่ออายุใบอนุญาตนั้น พระราชบัญญัติอาวุธปืนก็มีแต่ว่าผู้ถือต้องมาขออนุญาตใหม่มิได้มีบทบัญญัติให้ริบปืน จึงไม่ทำให้ปืนนั้นเปนทรัพย์ที่ว่าไว้ในกฎหมายลักษณอาญามาตรา ๒๘ จึงพิพากษาว่ายังไม่ควรริบปืนของ ว. ให้ปรับ ว. ๔ บาทตามคำพิพากษาศาลเดิม

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา