โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทั้งสองได้ทำสัญญาขายเครื่องพิมพ์ให้แก่โจทก์ต่อมาโจทก์นำเครื่องพิมพ์ดังกล่าวไปแลกเครื่องตัดกระดาษจากบริษัท อ.ต่อมาบริษัท อ. ฟ้องโจทก์ฐานผิดสัญญาให้โจทก์ชำระหนี้ตามราคาเครื่องพิมพ์เพราะเจ้าพนักงานบังคับคดียึดเครื่องพิมพ์ไป คดีดังกล่าวถึงที่สุดโดยโจทก์ได้ชำระเงินเท่าราคาเครื่องพิมพ์ให้แก่บริษัท อ. ขอให้ศาลบังคับให้จำเลยทั้งสองร่วมกันชำระเงินจำนวนดังกล่าวแก่โจทก์

จำเลยทั้งสองให้การว่า จำเลยไม่เคยขายเครื่องพิมพ์ให้โจทก์ บริษัท ส.ซึ่งเป็นหนี้โจทก์และจำเลยได้มอบเครื่องพิมพ์ดังกล่าวให้โจทก์และจำเลยแทนการชำระหนี้ โจทก์ให้จำเลยเป็นผู้ทำสัญญาซื้อขายกับบริษัท ส. ในราคา130,000 บาท โจทก์อยากได้เครื่องพิมพ์ตีราคาชำระหนี้ให้จำเลย 55,000บาท แล้วเอาเครื่องพิมพ์ดังกล่าวไป สัญญาซื้อขายเครื่องพิมพ์ไม่ผูกพันจำเลยโจทก์ฟ้องให้รับผิดเรื่องการรอนสิทธิพ้นระยะเวลา คดีขาดอายุความ

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยทั้งสองร่วมกันชำระเงินตามฟ้อง

จำเลยทั้งสองอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยทั้งสองฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า จำเลยซื้อเครื่องพิมพ์จากบริษัท ส. แล้วนำมาขายให้โจทก์ โจทก์นำเครื่องพิมพ์ดังกล่าวไปแลกเปลี่ยนเครื่องตัดกระดาษกับบริษัท อ. ความจริงเครื่องพิมพ์ดังกล่าวบริษัท ส. มิใช่เจ้าของแต่ได้เช่าซื้อจากบริษัท ก. แล้วผิดสัญญาเช่าซื้อ บริษัท ก. ฟ้องเรียกเครื่องพิมพ์คืนและนำเจ้าพนักงานบังคับคดียึดเครื่องพิมพ์คืนจากบริษัท อ. บริษัท อ. ฟ้องเรียกค่าเครื่องพิมพ์จากโจทก์ ศาลพิพากษาให้โจทก์ชำระ โจทก์จึงมาฟ้องจำเลยเป็นคดีนี้เพื่อใช้สิทธิไล่เบี้ย มิใช่ให้รับผิดเพื่อการรอนสิทธิต้องนำอายุความสิบปีตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 164 มาใช้บังคับจะนำอายุความสามเดือนตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 481มาใช้บังคับไม่ได้ คดีของโจทก์ไม่ขาดอายุความ

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา