โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 371,91 พระราชบัญญัติอาวุธปืน ฯ พ.ศ. 2490 มาตรา 7, 8 ทวิ, 72, 72 ทวิริบปลอกกระสุนปืนของกลาง และนับโทษจำเลยต่อจากโทษในคดีอาญาหมายเลขดำที่ 22335/2527

จำเลยให้การปฏิเสธ แต่รับว่าเป็นบุคคลเดียวกับจำเลยในคดีอาญาหมายเลขดำที่ 22335/2527 ของศาลชั้นต้น

ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288 ให้ลงโทษจำคุกตลอดชีวิตและผิดตามพ.ร.บ. อาวุธปืน ฯ พ.ศ. 2490 มาตรา 8 ทวิ, 72 ทวิ ศาลลงโทษจำคุกตลอดชีวิตแล้วจึงไม่กำหนดโทษสำหรับข้อหานี้อีกของกลางริบ คำขอและข้อหาอื่นให้ยก

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า ส่วนข้อหาพาอาวุธปืนติดตัวไปในเมืองและทางสาธารณะโดยไม่ได้รับใบอนุญาตให้มีอาวุธปืนติดตัว และโดยไม่มีเหตุสมควรนั้น ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดและศาลอุทธรณ์พิพากษายืน แม้ศาลล่างจะมิได้กำหนดโทษไว้แต่ความผิดฐานนี้มีโทษจำคุกไม่เกิน 5 ปี จะกำหนดโทษเกิน5 ปีไม่ได้ จำเลยจึงต้องห้ามฎีกาข้อเท็จจริงในข้อหานี้ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 218 ที่จำเลยฎีกาว่าพยานหลักฐานฟังไม่ได้ว่าจำเลยกระทำผิดข้อหาดังกล่าวจึงเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย (แล้วศาลฎีกาฟังว่าจำเลยเป็นคนร้ายใช้อาวุธปืนยิงผู้ตาย)

พิพากษาแก้เฉพาะโทษเป็นว่า ความผิดฐานฆ่าผู้อื่นตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288 ให้วางโทษจำคุก 20 ปี ความผิดฐานพาอาวุธปืนติดตัวไปในเมือง และทางสาธารณะโดยไม่ได้รับอนุญาตให้มีอาวุธปืนและโดยไม่มีเหตุสมควร ตาม พ.ร.บ.อาวุธปืน ฯ พ.ศ. 2490 มาตรา 8 ทวิ, 72 ทวิ วางโทษจำคุก 1 ปีเรียงกระทงลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 รวมเป็นโทษจำคุก21 ปี คำรับสารภาพชั้นจับกุมและชั้นสอบสวนของจำเลยเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา มีเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 78 หนึ่งในสาม คงจำคุก 14 ปี นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์.

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา