โจทย์ฟ้องขอให้จำเลยใช้ราคาอวน ๒๐๐ บาท โดยกล่าวว่าจำเลยนำเจ้าพนักงานยึดทรัพย์ ฮ.ได้ยึดเอาอวนของโจทก์ไป ๑ ปากภายหลังศาลสั่งให้คืนอวนแก่โจทก์ แต่อวนเปื่อยเสียหายใช้การไม่ได้

ศาลเดิมตัดสินให้จำเลยใช้เงินแก่โจทก์ตามฟ้อง

ศาลอุทธรณ์ตัดสินว่าโจทก์สืบไม่ได้ว่า จำเลยทำให้อวนของโจทก์เสียหาย ให้ยกฟ้องโจทก์เสีย

ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์มิได้ฟ้องเรียกค่าเสียหายในฐานที่จำเลยยึดอวนอันเปนเหตุให้โจทก์ป่วยการทำกิน โจทก์ฟ้องเรียกราคาอวนที่ชำรุดเท่านั้น ทางพิจารณาได้ความว่า เมื่อโจทก์ซื้ออวนรายนี้ อวนเก่ามีรอยปะบ้างแล้วแลโจทก์ไม่เคยคลี่ออกมาดูเลย เจ้าพนักงานยึดมาแล้วก็เก็บรักษาไว้ตามปกติ ครั้นศาลสั่งถอนการยึดแล้วโจทก์กลับทิ้งไว้เปนเวลาทั้ง ๓ เดือน จึงไปขอรับดังนี้ อวนอาจจะชำรุดขายเปื่อยโดยสภาพของมันเองก็ได้ หาปรากฎว่าอวนเกิดเสียเพราะความผิดหรือความประมาทของจำเลยไม่ได้ จึงตัดสินตามศาลอุทธรณ์

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา