ได้ความว่า ร.ผู้ตายเคยถูกจำคุก ๒๐ ปีฐานฆ่าคนตายมาหน ๑ แล้ว ครั้นหลุดพ้นโทษมากลับประพฤติเปนพาลข่มเหงราษฎรแลลอบทำชู้ด้วยภรรยาของผู้อื่นให้ได้รับเดือดร้อนเนือง ๆ เหตุที่จำเลยฆ่า ร.ตายนี้ก็เนื่องมาจาก ร.ขึ้นไปบนเรือนแลกอดปล้ำทำอนาจารแก่ภรรยาของจำเลยอยู่ จำเลยกลับจากธุระมาพบเข้า แต่ไม่กล้าขึ้นบนเรือนโดยกลัว ร.จะทำร้าย เพราะ ร.มีดาบสพายอยู่จำเลยจึงไปยืมปืนเขามา พอกลับมาถึงภรรยาจำเลยได้เล่าความให้จำเลยฟังว่า ร.ทำอนาจารแลพึ่งลงเรือนไปเดี๋ยวนี้ จำเลยจึงถือปืนวิ่งตามไปยิง ร.๑ นัดถูก ร.ตาย

ฎีกาตัดสินว่า กิริยาที่จำเลยยิง ร.ตายนี้เปนการกระทำในเวลาใกล้ชิดติดต่อ โดยถูกผู้ร้ายข่มเหงด้วยเหตุอันไม่เปนธรรม จำเลยมีผิดตามมาตรา ๒๔๙-๕๕-๕๙ ให้จำคุก ๓ ปี ๙ เดือน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา