โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ 5 ถึงวันที่ 7 เมษายน 2523 เวลากลางวันและกลางคืนต่อเนื่องกัน จำเลยทั้งสามได้ร่วมกันโฆษณาหมิ่นประมาทโจทก์หลายครั้ง โดยลงพิมพ์ข้อความในหนังสือพิมพ์รายวันพิมพ์ไทยฉบับประจำวันที่ 6 และ 7 เมษายน 2523 เหตุเกิดที่เลขที่ 81 ถนนราชวิถี ตำบลศรีภูมิอำเภอเมืองเชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่ ทุกแขวงและทุกเขตในกรุงเทพมหานครตำบล อำเภอและจังหวัดอื่นทั่วประเทศไทยขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติการพิมพ์ พุทธศักราช 2484 มาตรา 4, 48 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 83,91, 326, 328 คำสั่งของคณะปฏิรูปการปกครองแผ่นดิน ฉบับที่ 41 ลงวันที่ 21ตุลาคม 2519 ข้อ 7 และ 8

ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้ววินิจฉัยว่า ฟ้องของโจทก์คดีนี้เป็นการนำคดีเรื่องเดียวกับที่ศาลอื่นรับฟ้องไว้แล้วมาฟ้องอีก ต้องห้ามตามกฎหมาย มีคำสั่งไม่รับฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า เมื่อวันที่ 16 มิถุนายน 2523 (ก่อนยื่นฟ้องคดีนี้)โจทก์เคยฟ้องจำเลยทั้งสามต่อศาลแขวงพระนครเหนือในข้อหาหมิ่นประมาทศาลแขวงพระนครเหนือสั่งประทับฟ้องไว้แล้ว เห็นว่า คำฟ้องที่ยื่นต่อศาลแขวงพระนครเหนือ โจทก์บรรยายฟ้องว่า จำเลยกระทำผิดระหว่างวันที่ 5 ถึง 7 เมษายน 2523 เวลากลางวันและกลางคืน ระบุสถานที่เกิดเหตุว่าเหตุเกิดที่แขวงเสาชิงช้า เขตพระนคร กรุงเทพมหานครแขวงและเขตอื่นในกรุงเทพมหานครตำบล อำเภอ และจังหวัดอื่นทั่วประเทศไทย ส่วนคดีนี้ก็บรรยายข้อความอย่างเดียวกันตลอดจนวันกระทำผิดและสถานที่เกิดเหตุตรงกัน คือนอกจากเลขที่ 81 ถนนราชวิถี อำเภอเมืองเชียงใหม่แล้วยังระบุว่าทุกแขวงและทุกเขตในกรุงเทพมหานคร ตำบล อำเภอ และจังหวัดอื่นทั่วประเทศไทย ซึ่งเห็นได้ว่าเป็นคำฟ้องเรื่องเดียวกันกับฟ้องที่ยื่นฟ้องต่อศาลแขวงพระนครเหนือไว้แล้ว ฟ้องของโจทก์จึงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 173(1) ประกอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 15

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา