โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกับพวกอีกหนึ่งคนได้ร่วมกันทำปลอมเอกสารตั๋วมหรสพที่ใช้เข้าชมภาพยนต์ ซึ่งเป็นเอกสารสิทธิอันเป็นเอกสารราชการที่กรมสรรพากรได้จัดทำขึ้น และได้ร่วมกันทำปลอมขึ้นซึ่งดวงตราและรอยตราของกรมสรรพากรอันเป็นดวงตราและรอยตราของทบวงการเมืองและร่วมกันใช้ดวงตราดังกล่าวประทับลงในเอกสารตั๋วมหรสพที่จำเลยกับพวกได้ร่วมกันทำปลอมขึ้น กับได้ร่วมกันมีเพลตแม่พิมพ์ตั๋วมหรสพและแท่นพิมพ์เพื่อใช้ในการปลอมตั๋วมหรสพ ขอให้ลงโทษจำเลย

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดฐานปลอมตั๋วภาพยนต์และรอยตราของทบวงการเมืองตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 251, 252, 259, 261 เป็นสองกรรม

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ยกฟ้องโจทก์เฉพาะข้อหาฐานปลอมรอยตราทบวงการเมืองตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 251

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ตั๋วภาพยนต์ของกลางซึ่งมีตราพระอุเทนดีดพิณ ตราของกรมสรรพากรพิมพ์อยู่ตรงกลางของตั๋วเป็นตั๋วภาพยนต์ปลอมซึ่งจำเลยเป็นผู้ทำขึ้นเห็นว่ารูปตราพระอุเทนดีดพิณตราของกรมสรรพากรนั้นได้พิมพ์ไว้ในเนื้อของตั๋วนั้นเอง หาใช่เกิดจากการใช้ดวงตราที่ทำขึ้นประทับในภายหลังไม่ จึงเป็นที่เห็นได้ว่าดวงตราพระอุเทนดีดพิณนี้เป็นส่วนหนึ่งของรูปลักษณะของตั๋วภาพยนต์ที่เป็นเครื่องหมายเพื่อแสดงว่าตั๋วภาพยนต์นี้เป็นตั๋วที่กรมสรรพากรพิมพ์ขึ้นเพื่อจำหน่ายเท่านั้น การที่จำเลยพิมพ์ตั๋วภาพยนต์ปลอมขึ้นโดยมีตราพระอุเทนดีดพิณเป็นรูปลักษณะส่วนหนึ่งของตั๋ว จึงหาใช่เป็นการทำดวงตราปลอม หรือรอยตราปลอมตามความหมายของประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 251 ไม่ การกระทำของจำเลยจึงเป็นเพียงมีเจตนาทำตั๋วภาพยนต์ปลอม หาได้มีเจตนาปลอมดวงตราหรือรอยตราของกรมสรรพากรด้วยไม่ เทียบตามนัยคำพิพากษาฎีกาที่ 1315/2503 ระหว่างพนักงานอัยการ กรมอัยการ โจทก์ นายติดเอง แซ่เล้า กับพวก จำเลย

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา