โจทก์ฟ้องว่าจำเลยมีอาวุธปืนขนาด .38 หนึ่งกระบอกซึ่งไม่มีหมายเลขทะเบียนของเจ้าพนักงาน และมีกระสุนปืนขนาดเดียวกันจำนวน 6 นัด ไว้ในครอบครองโดยมิได้รับอนุญาตจากนายทะเบียนท้องที่ตามกฎหมาย และจำเลยพาอาวุธปืนกับกระสุนปืนดังกล่าวไปในเมือง หมู่บ้าน และทางสาธารณะโดยไม่มีเหตุสมควรและไม่ได้รับอนุญาต ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ พ.ศ. 2490 มาตรา 7, 8 ทวิ, 72, 72 ทวิ คำสั่งของคณะปฏิรูปการปกครองแผ่นดิน ฉบับที่ 44ลงวันที่ 21 ตุลาคม 2519 ข้อ 3, 6, 7 พระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ (ฉบับที่ 7) พ.ศ. 2522 มาตรา 5, 7 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91, 371 ประกาศของคณะปฏิวัติฉบับที่ 11 ลงวันที่ 21 พฤศจิกายน 2514 ข้อ 2 และริบของกลาง

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯพ.ศ. 2490 มาตรา 7, 8 ทวิ, 72, 72 ทวิ ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยคำสั่งของคณะปฏิรูปการปกครองแผ่นดิน ฉบับที่ 44 ลงวันที่ 21 ตุลาคม 2519 ข้อ 3, 6, 7 ลงโทษฐานมีอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืน โดยมิได้รับอนุญาต จำคุก 2 ปี และลงโทษฐานพกพาอาวุธปืนไปในเมือง หมู่บ้าน ทางสาธารณะโดยไม่มีเหตุสมควร และไม่ได้รับอนุญาตจำคุก 1 ปี รวมจำคุก 3 ปี ของกลางริบ

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ พ.ศ. 2490 มาตรา 7, 72 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยคำสั่งของคณะปฏิรูปการปกครองแผ่นดินฉบับที่ 44 ลงวันที่ 21 ตุลาคม 2519 จำคุก 2 ปี ข้อหาอื่นให้ยกนอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น

โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษฐานพาอาวุธปืนไปในเมืองด้วย

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงฟังได้ว่าจำเลยเช่าอยู่ในห้องแฟลตประชาช่างชั้น 4 ถนนมังกร ระหว่างถนนเจริญกรุงกับถนนเยาวราช ตามวันเวลาที่โจทก์ฟ้อง เจ้าหน้าที่ตำรวจจับจำเลยได้พร้อมด้วยอาวุธปืนและกระสุนปืนของกลางที่ดาดฟ้าชั้น 5 ของแฟลต ในขณะที่จำเลยนุ่งกางเกงกีฬาขาสั้น ไม่สวมเสื้อ และกำลังนั่งดื่มเบียร์อยู่ ศาลฎีกาเห็นว่า แฟลตเป็นเคหสถานซึ่งใช้เป็นที่อยู่อาศัยของจำเลยและดาดฟ้าเป็นบริเวณของแฟลตซึ่งใช้เป็นที่อยู่อาศัยนั้นด้วย จำเลยพกพาอาวุธปืนอยู่ในบริเวณที่อยู่อาศัยของตน ไม่เป็นความผิดดังที่โจทก์ฎีกา

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา