ได้ความว่าจำเลยซึ่งเป็นคนต่างด้าวเอาความเท็จไปแจ้งต่อพัสดีอำเภอว่าจำเลยเป็นคนชาติไทย ชื่อ "เมือง ปั่นแก้ว" มีอายุครบลงทะเบียนทหารกองเกิน ขอลงทะเบียนทหาร และออกใบสำคัญแบบ ส.ด.๙ แสดงต่อตำรวจซึ่งไปตรวจคนต่างด้าวว่า จำเลยเป็นคนไทย และขึ้นทะเบียนทหารแล้ว ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยผิดฐานบอกให้เจ้าพนักงานจดข้อความเท็จตามกฏหมายอาญามาตรา ๒๒๖ กะทงหนึ่ง ฐานใช้หนังสือราชการปลอมตามกฏหมายอาญามาตรา ๒๒๔ ประกอบด้วยมาตรา ๒๒๗ อีกกะทงหนึ่ง.

โจทก์อุทธรณ์ว่าจำเลยควรมีผิดฐานแจ้งความเท็จและปลอมหนังสือสำคัญในทางราชการด้วย ศาลอุทธรณ์เห็นว่าความผิดของจำเลยในเรื่องนี้ควรเป็นกะทงเดียวตามมาตรา ๒๒๖ เท่านั้น แม้จำเลยมิได้อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ก็มีอำนาจแก้ไข จึงพิพากษาแก้ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยมาตรา ๒๒๖ กะทงเดียว

โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าข้อที่ว่าจำเลยควรมีผิดฐานแจ้งความเท็จตามมาตรา ๑๐๘ ด้วยนั้น โทษฐานแจ้งความเท็จเป็นความผิดรวมอยู่ในมาตรา ๒๒๖ ซึ่งเป็นบทหนักที่ศาลล่างได้วางมาแล้ว.

ข้อที่ว่าใบสำคัญแบบ ส.ด.๙ มิใช่เป็นหนังสือสำคัญที่เกี่ยวแก่การตั้งหรือโอนกรรมสิทธิ์และหนี้สิน เป็นหนังสือราชการที่เจ้าพนักงานออกให้เท่านั้น จึงไม่เป็นหนังสือสำคัญตามความหมายของมาตรา ๖ (๒๐).

ข้อว่าจำเลยมีความผิดฐานใช้หนังสือปลอมตามมาตรา ๒๒๗ ประกอบด้วยมาตรา ๒๒๔ ด้วยนั้น ในเรื่องนี้เป็นกรณีที่จำเลยเอาหนังสือที่จำเลยเองได้บอกให้เจ้าพนักงานจดลงเป็นความเท็จมาใช้ ซึ่งเป็นความผิดตามมาตรา ๒๒๗ อยู่แล้ว ไม่มีความผิดตามมาตรา ๒๒๗ อีก จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์.

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา