คดีสืบเนื่องจากโจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยทั้งสี่ร่วมกันชำระหนี้ตามสัญญายืมและค้ำประกัน ในที่สุดโจทก์กับจำเลยทั้งสี่ตกลงทำสัญญาประนีประนอมยอมความกันโดยจำเลยทั้งสี่ยอมชำระหนี้ให้แก่โจทก์ด้วยวิธีผ่อนชำระ ศาลได้มีคำพิพากษาตามยอม คดีถึงที่สุดแล้ว ต่อมาปรากฏว่าจำเลยทั้งสี่ไม่ปฏิบัติตามคำบังคับ โจทก์จึงขอให้ศาลออกหมายบังคับคดีและนำยึดที่ดินโฉนดเลขที่ ๔๔๐๑ ซึ่งผู้ร้องคือจำเลยที่ ๓ ได้นำมาจดทะเบียนจำนองเพื่อประกันหนี้ตามคำพิพากษาตามยอมในคดีเดิมจำนวน ๑๖,๐๐๐,๐๐๐ บาท ผู้ร้องยื่นคำร้องคัดค้านว่า เจ้าพนักงานบังคับคดีไม่มีอำนาจยึดที่ดินแปลงดังกล่าว เพราะสัญญาประนีประนอมยอมความมิได้กล่าวถึงที่ดินแปลงนี้ และการที่โจทก์จะใช้สิทธิในการบังคับคดีเกี่ยวกับที่ดินแปลงที่ยึดนี้ก็ต้องดำเนินการตามกฎหมายในเรื่องการบังคับจำนองเสียก่อน การยึดทรัพย์รายนี้ของเจ้าพนักงานบังคับคดีจึงมิชอบด้วยกฎหมาย ขอให้ศาลมีคำสั่งเพิกถอนการยึดที่ดินโฉนดเลขที่ ๔๔๐๑ ของเจ้าพนักงานบังคับคดีเสีย

ศาลชั้นต้นไต่สวนแล้วมีคำสั่งให้ยกคำร้อง

ผู้ร้องอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

ผู้ร้องฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ผู้ร้องฎีกาว่า ตามหนังสือสัญญาจำนองผู้ร้อง (จำเลยที่ ๓) นำที่ดินโฉนดเลขที่ ๔๔๐๑ จดทะเบียนจำนองเป็นประกันหนี้ตามคำพิพากษาตามยอมคดีหมายเลขแดงที่ ๑๐๓๔๖/๒๕๒๔ ให้แก่โจทก์ซึ่งเป็นเจ้าหนี้ ย่อมมีผลผูกพันในทางที่ว่าหากโจทก์จะใช้สิทธิบังคับคดีเกี่ยวกับที่ดินโฉนดเลขที่ ๔๔๐๑ แล้ว กรณีต้องอยู่ในบังคับของประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ว่าด้วยการบังคับจำนองและข้อตกลงดังกล่าวเป็นการกำหนดขอบเขตในเรื่องการบังคับคดีเกี่ยวกับทรัพย์ที่จำนองมิให้โจทก์เลือกปฏิบัติได้ การจดทะเบียนจำนองเท่ากับเป็นการกำหนดเงื่อนไขขึ้นใหม่นั้นศาลฎีกาเห็นว่า การจำนองไม่ห้ามเจ้าหนี้ผู้รับจำนองต้องผูกพันที่จะบังคับชำระหนี้เอาแต่เฉพาะทรัพย์สินที่จำนองแต่ทางเดียว การที่โจทก์ซึ่งเป็นเจ้าหนี้ตามคำพิพากษาตามยอมดำเนินการบังคับคดียึดที่ดินโฉนดเลขที่ ๔๔๐๑ ของผู้ร้องซึ่งจดทะเบียนจำนองเป็นประกันหนี้ตามคำพิพากษาตามยอมไว้แก่โจทก์นั้นเป็นการใช้สิทธิของโจทก์ในฐานะเป็นเจ้าหนี้สามัญ โจทก์ย่อมมีสิทธิยึดทรัพย์สินอื่น ๆ ของจำเลยรวมทั้งทรัพย์ที่จำนองได้ คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ชอบแล้ว ฎีกาผู้ร้องฟังไม่ขึ้น

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา