คดีสืบเนื่องจากศาลฎีกาพิพากษาให้จำเลยทั้งสองชำระเฉพาะเงินค่าทดแทนที่ดินที่ถูกเวนคืนเพิ่มอีก 44,788,000 บาท พร้อมดอกเบี้ยในอัตราสูงสุดของดอกเบี้ยเงินฝากประเภทฝากประจำของธนาคารออมสิน นับแต่วันที่ 18 กุมภาพันธ์ 2536 เป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์ทั้งเก้า

จำเลยที่ 1 มีหนังสือถึงศาลชั้นต้นขอทราบหลักเกณฑ์ในการคำนวณดอกเบี้ยตามคำพิพากษา เนื่องจากศาลฎีกาได้มีคำพิพากษาให้จำเลยชำระหนี้ค่าทดแทนที่ดินที่ถูกเวนคืนเพิ่ม พร้อมดอกเบี้ยในอัตราสูงสุดของดอกเบี้ยเงินฝากประเภทฝากประจำของธนาคารออมสิน แต่เนื่องจากธนาคารออมสินได้แบ่งการคิดดอกเบี้ยของเงินฝากประเภทฝากประจำเป็นผู้ฝากทั่วไป นิติบุคคลส่วนราชการและรัฐวิสาหกิจ ซึ่งอัตราดอกเบี้ยแต่ละชนิดมีอัตราไม่เท่ากันคดีนี้ศาลชั้นต้นได้แจ้งยอดหนี้ตามคำพิพากษาโดยคำนวณดอกเบี้ยในอัตราดอกเบี้ยชนิดผู้ฝากทั่วไปซึ่งแตกต่างจากคำพิพากษาศาลฎีกาในคดีของศาลแพ่ง ซึ่งคำนวณดอกเบี้ยในอัตราดอกเบี้ยชนิดผู้ฝากส่วนราชการ เนื่องจากอัตราดอกเบี้ยชนิดผู้ฝากทั่วไปจะสูงกว่า ขอให้พิจารณาว่าจำเลยที่ 1 ซึ่งเป็นส่วนราชการจะต้องชำระหนี้ตามคำพิพากษาให้แก่โจทก์จะต้องคิดดอกเบี้ยในอัตราสูงสุดให้แก่โจทก์ตามอัตราดอกเบี้ยในชนิดใด

ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า กรณีเป็นปัญหาเกี่ยวกับการตีความคำพิพากษาศาลฎีกาซึ่งจำเป็นที่จะต้องได้ข้อยุติ เพื่อประโยชน์แก่การบังคับคดีให้ถูกต้องตามคำพิพากษาต่อไป ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 271 จึงให้ส่งสำนวนไปศาลฎีกาเพื่อโปรดพิจารณา

ศาลฎีกามีคำสั่งว่า "หากจำเลยจ่ายเงินค่าทดแทนทั้งหมดให้แก่โจทก์ในวันที่ต้องมีการจ่ายเงิน โจทก์อาจนำเงินค่าทดแทนที่ได้รับไปฝากธนาคารออมสินและมีสิทธิได้รับดอกเบี้ยเงินฝากในอัตราสูงสุดของดอกเบี้ยเงินฝากประเภทฝากประจำชนิดผู้ฝากทั่วไป ดังนั้น แม้ศาลฎีกาพิพากษาให้จำเลยชำระดอกเบี้ยในเงินค่าทดแทนที่เพิ่มขึ้น โดยมิได้ระบุว่าเป็นอัตราดอกเบี้ยเงินฝากสำหรับผู้ฝากทั่วไป หรือนิติบุคคลหรือส่วนราชการและรัฐวิสาหกิจก็ตาม แต่เมื่อโจทก์เป็นบุคคลธรรมดา โจทก์ย่อมไม่สามารถนำเงินฝากธนาคารในฐานะนิติบุคคล ส่วนราชการและรัฐวิสาหกิจได้ ดังนี้ จำเลยที่ 1 ซึ่งเป็นส่วนราชการซึ่งต้องชำระดอกเบี้ยแก่โจทก์ตามอัตราดอกเบี้ยสำหรับผู้ฝากทั่วไป

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ