โจทย์ฟ้องว่าโจทก์นำเงิน ๒๕๐ บาทไปขอไถ่ที่นาซึ่งขายฝากไว้แก่จำเลย ๆ รับเงินแลคืนตราจองให้แล้ว แต่หนังสือสัญญาชายฝากยังหาได้คืนให้ไม่ ขอให้ศาลบังคับจำเลยคืนหนังสือสัญญาแลห้ามอย่าให้เข้ามาเกี่ยวข้องในที่ของโจทก์ต่อไปกับให้จำเลยใช้ค่าเสียหาย ๒๐๐ บาท

จำเลยให้การว่า เงินที่โจทก์ไถ่ถอนนั้นเป็นเงินของนางวอนพี่สะไภ้โจทก์ นางวอนเป็นหนี้จำเลยอยู่ ๘๐ บาท จำเลยจึงยึดไว้เพื่อหักใช้หนี้

ศาลเดิมตัดสินยกฟ้องโจทก์

ศาลอุทธรณ์ตัดสินกลับให้จำเลยคืนสัญญาขายฝากที่นากับใช้ค่าเสียหายให้โจทก์ ๒๐๐ บาท

ศาลฎีกาเห็นว่า ถึงแม้เงินที่โจทก์นำมาไถ่ที่นาจะเป็นเงินของใครก็ตาม เมื่อจำเลยรับไว้ในฐานที่โจทก์ขอไถ่ที่นาจากจำเลย ๆ ก็ไม่มีสิทธิอันใดที่จะเอาเงินของโจทก์มาขอหักใช้หนี้ที่นางวอนเป็นหนี้จำเลยได้ จึงตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา