โจทก์ฟ้องว่าจำเลยหลอกลวงโจทก์ด้วยการแสดงข้อความอันเป็นเท็จว่า นางสุมาลี ศรีเกตุ ซึ่งเป็นลูกวงแชร์ของจำเลยจะขายแชร์ 2 มือ มือละ10,500 บาท หักดอกเบี้ย 2,226 บาท โจทก์หลงเชื่อจึงรับซื้อไว้ โดยมอบเงินจำนวน 18,734 บาท ให้จำเลยไป ความจริง นางสุมาลี ศรีเกตุ ไม่ได้ขายแชร์นั้น โจทก์ได้รับความเสียหาย ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 341

ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้วมีคำสั่งให้ประทับฟ้อง

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลย

จำเลยอุทธรณ์

คดีอยู่ระหว่างการพิจารณาของศาลอุทธรณ์ โจทก์ยื่นคำร้องขอแก้ไขเพิ่มเติมฟ้อง ขอให้นับโทษจำเลยต่อจากโทษอีกคดีหนึ่งซึ่งศาลเดียวกันนั้นพิพากษาลงโทษจำเลยไปแล้ว

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน แต่ให้ยกคำร้องขอแก้ไขเพิ่มเติมฟ้องของโจทก์

โจทก์ฎีกา ปัญหาข้อกฎหมายว่าโจทก์มีสิทธิยื่นคำร้องขอแก้ไขเพิ่มเติมฟ้องได้ ในระหว่างพิจารณาของศาลอุทธรณ์

ศาลฎีกาวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายดังกล่าวว่า ในคดีอาญาหากโจทก์จะขอแก้ไขเพิ่มเติมฟ้อง ก็ต้องขอแก้ไขก่อนมีคำพิพากษาของศาลชั้นต้นตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 163 ซึ่งบัญญัติไว้โดยชัดแจ้งว่า "เมื่อมีเหตุอันควร โจทก์มีอำนาจยื่นคำร้องต่อศาลขอแก้หรือเพิ่มเติมฟ้องก่อนมีคำพิพากษาศาลชั้นต้น ฯลฯ" คดีนี้ปรากฏว่าโจทก์ยื่นคำร้องขอแก้ไขเพิ่มเติมฟ้องภายหลังที่ศาลชั้นต้นมีคำพิพากษาแล้ว และคดีอยู่ระหว่างการพิจารณาของศาลอุทธรณ์ จึงเป็นการต้องห้ามตามบทกฎหมายดังกล่าว และการยื่นคำร้องขอแก้ไขเพิ่มเติมฟ้องเพื่อขอให้นับโทษจำเลยต่อจากคดีอื่นเช่นนี้ ศาลฎีกาได้เคยวินิจฉัยไว้แล้วว่าต้องขอก่อนมีคำพิพากษาของศาลชั้นต้น ตามนัยคำพิพากษาฎีกาที่ 1831 - 1833/2499 ระหว่างพนักงานอัยการจังหวัดอ่างทอง โจทก์ นายนิตย์ ไทรย้อยกับพวก จำเลย ฉะนั้นที่ศาลอุทธรณ์ไม่อนุญาตให้โจทก์แก้ไขเพิ่มเติมฟ้องนั้นชอบแล้ว ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วยฎีกาโจทก์ฟังไม่ขึ้น

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา