โจทก์ฟ้องว่า จำเลยใช้มีดปลายแหลมแทงนายเอี่ยมซ้ง แซ่เอี้ยว ได้รับอันตรายสาหัส ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 297(8)

จำเลยให้การรับสารภาพ

ศาลคดีเด็กและเยาวชนกลางพิพากษาว่า จำเลยผิดมาตรา 297(8)จำเลยอายุ 15 ปีเศษ พิเคราะห์รายงานของสถานพินิจฯ แล้ว ให้ส่งตัวจำเลยไปฝึกอบรมที่สถานพินิจฯ มีกำหนดขั้นต่ำ 6 เดือน ขั้นสูง 2 ปีตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 75, 74(5) พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลเด็กฯ(ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2506 มาตรา 10 ริบของกลาง

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า โจทก์จำเลยเข้าใจและประสงค์ไม่สืบพยานในข้อหาตามฟ้องที่จำเลยรับสารภาพเท่านั้น ไม่ชัดแจ้งว่าจำเลยจะไม่สืบพยานหักล้างรายงานของสถานพินิจฯ ซึ่งปรากฏว่า จำเลยชอบเที่ยวกลางคืน พกอาวุธ เกะกะเกเร เป็นนักเลงอันเป็นผลร้ายแก่จำเลย พิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้สืบพยานเฉพาะข้อความดังกล่าวแล้วพิพากษาใหม่

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาแผนกคดีเด็กฯ เห็นว่า ในวันนัดพิจารณา ศาลให้จำเลยทราบรายงานของสถานพินิจฯ แสดงข้อเท็จจริงเกี่ยวกับจำเลย จำเลยทราบและลงชื่อจำเลย และให้การรับสารภาพ ไม่ติดใจสืบพยาน จึงมีคำพิพากษาในวันเดียวกัน ตามพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีเด็กและเยาวชน พ.ศ. 2494 มาตรา 5 ให้นำบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญาและวิธีพิจารณาความแพ่งมาใช้บังคับแก่กรณีเกี่ยวกับเรื่องคดีเด็กและเยาวชนเท่าที่ไม่แย้งหรือขัดต่อบทบัญญัติแห่งพระราชบัญญัตินั้น และกฎหมายว่าด้วยการจัดตั้งศาลคดีเด็กและเยาวชน จึงเห็นว่าในการพิจารณาคดีเกี่ยวกับเด็กและเยาวชนนั้น ศาลย่อมดำเนินการไปตามวิธีพิจารณาสำหรับคดีนี้เกี่ยวกับรายงานของสถานพินิจฯ ศาลก็ได้แจ้งให้จำเลยทราบและจำเลยก็ได้ทราบแล้ว มิได้แถลงต่อสู้หรือจะขอนำพยานสืบหักล้างประการใด เมื่อศาลถามคำให้การจำเลยจำเลยก็รับสารภาพ ไม่ติดใจสืบพยาน ดังนี้ จะแปลว่าจำเลยเข้าใจและประสงค์ไม่สืบพยานเฉพาะข้อหาตามฟ้องที่จำเลยรับสารภาพไม่ได้ศาลชั้นต้นปฏิบัติการถูกต้องแล้ว พิพากษากลับ บังคับคดีตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา