คดีทั้งสองสำนวนนี้ ศาลชั้นต้นรวมพิจารณาและพิพากษาโดยให้เรียกนางบุญรอด เอี่ยมโอภาส ว่าผู้ร้อง เรียกนางศรีจรวยจิระนคร ว่าเป็นผู้คัดค้าน

สำนวนแรก ผู้ร้องยื่นคำร้องขอให้ศาลมีคำสั่งตั้งนายชิดชัยวีชะรังสรรค์ เป็นผู้จัดการมรดกของนางสาวไฉไล เอี่ยมโอภาสผู้ตาย ซึ่งเป็นบุตรของผู้ร้อง

ผู้คัดค้านยื่นคำคัดค้านว่า ผู้ตายทำพินัยกรรมตั้งผู้คัดค้านเป็นผู้จัดการมรดกผู้ร้องไม่มีสิทธิร้องขอดังกล่าว ขอให้ยกคำร้องและมีคำสั่งตั้งผู้คัดค้านเป็นผู้จัดการมรดกของผู้ตาย

สำนวนหลัง ผู้คัดค้านยื่นคำร้องว่า ผู้ตายทำพินัยกรรมยกทรัพย์สินบางส่วนให้ผู้คัดค้าน และตั้งผู้คัดค้านเป็นผู้จัดการมรดก ขอให้ศาลมีคำสั่งตั้งผู้คัดค้านเป็นผู้จัดการมรดกของผู้ตาย

ผู้ร้องยื่นคำคัดค้านว่า พินัยกรรมที่ผู้คัดค้านอ้างเป็นพินัยกรรมปลอม ขอให้ยกคำร้องของผู้คัดค้าน

ศาลชั้นต้นมีคำสั่งตั้งผู้คัดค้านเป็นผู้จัดการมรดกของผู้ตายยกคำร้องของผู้ร้อง

ผู้ร้องอุทธรณ์ ระหว่างการพิจารณาของศาลอุทธรณ์ ผู้ร้องถึงแก่ความตาย นายชิดชัย วีชะรังสรรค์ ในฐานะผู้จัดการมรดกของผู้ร้องยื่นคำร้องขอเข้าเป็นคู่ความแทน

ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า เมื่อผู้ร้องถึงแก่ความตายในระหว่างการพิจารณาของศาลอุทธรณ์ อุทธรณ์ของผู้ร้องก็ไม่มีผลต่อไปให้จำหน่ายคดีของผู้ร้อง

นายชิดชัย วิชะรังสรรค์ ในฐานะผู้จัดการมรดกของผู้ร้องฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การร้องขอให้ศาลแต่งตั้งเป็นผู้จัดการมรดก ตลอดจนการคัดค้านการขอแต่งตั้งเป็นผู้จัดการมรดกนั้น โดยสภาพย่อมเป็นสิทธิเฉพาะตัวของผู้ยื่นคำร้องต่อศาลและในกรณีที่ผู้ยื่นคำร้องยื่นคำร้องไว้แล้วต่อมาได้ถึงแก่ความตายลง สิทธินั้นก็ย่อมจะระงับสิ้นสุดไปด้วย ไม่ตกทอดไปยังทายาท สำหรับคดีนี้ปรากฏว่าผู้ร้องถึงแก่ความตายในระหว่างการพิจารณาของศาลอุทธรณ์ ดังนั้นสิทธิของผู้ร้องในการยื่นคำร้องและคำคัดค้านจึงเป็นอันระงับไปด้วยความตายของผู้ร้อง นายชิดชัย จะมายื่นคำร้องขอเข้าเป็นคู่ความแทนผู้ร้องผู้มรณะหาได้ไม่ และเมื่อนายชิดชัยไม่อาจเข้ามาเป็นคู่ความแทนที่ผู้ร้องได้เช่นนี้ นายชิดชัยจึงเป็นบุคคลนอกคดีไม่อยู่ในฐานะที่จะฎีกาคดีนี้ได้ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัยฎีกาของนายชิดชัย

พิพากษายกฎีกาของนายชิดชัย วีชะรังสรรค์ คืนค่าธรรมเนียมศาลชั้นฎีกาทั้งหมดแก่นายชิดชัย ค่าทนายความชั้นฎีกาให้เป็นพับ.

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา